مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (538 مشاهده)
چکیده
هدف: سرطان کودکان حادثه استرسآوری است که ممکن است منجر به واکنشهای روانشناختی حاد یا مزمن شود. شایعترین واکنش کودکان به تشخیص و بروز سرطان، اضطراب است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب کودکان مبتلا به سرطان طراحی و اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش شبهآزمایشی یکگروهه با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 8تا 12 سالهای بودند که در بیمارستانهای شهر تهران بستری شده بودند. 10نفر از کودکان مبتلا به سرطان به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و در پژوهش شرکت کردند. برنامه مداخله شامل آموزش مهارتهای تنظیم هیجان، در 9جلسه 30دقیقهای اجرا شد. اطلاعات موردنظر با استفاده از سؤالات مربوط به سنجش اختلال اضطراب از پرسشنامه سیاهه رفتاری کودک(آخنباخ و رسکورلا، 2001)، دو فرم والدپاسخ و معلم پاسخ جمعآوری شد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون آماری تی زوجی در نرمافزار آماری SPSS و در سطح معناداری 001/0 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافتهها: نتایج تحلیل تی زوجی نشان داد که در میانگین متغیر اضطراب در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معنادار بود. نمرات متغیر اضطراب از میانگین 60/18 (با انحراف معیار 34/2) در پیشآزمون به میانگین 11 (با انحراف معیار 11/3) در پسآزمون تقلیل یافت.( 001/0p<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش آموزش تنظیم هیجان میتواند باعث کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان شود. بنابراین انجام مداخلات برمبنای این رویکرد میتواند در ارتقای سلامت روان کودکان مبتلا به سرطان مفید باشد.
هدف: سرطان کودکان حادثه استرسآوری است که ممکن است منجر به واکنشهای روانشناختی حاد یا مزمن شود. شایعترین واکنش کودکان به تشخیص و بروز سرطان، اضطراب است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب کودکان مبتلا به سرطان طراحی و اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش شبهآزمایشی یکگروهه با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 8تا 12 سالهای بودند که در بیمارستانهای شهر تهران بستری شده بودند. 10نفر از کودکان مبتلا به سرطان به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و در پژوهش شرکت کردند. برنامه مداخله شامل آموزش مهارتهای تنظیم هیجان، در 9جلسه 30دقیقهای اجرا شد. اطلاعات موردنظر با استفاده از سؤالات مربوط به سنجش اختلال اضطراب از پرسشنامه سیاهه رفتاری کودک(آخنباخ و رسکورلا، 2001)، دو فرم والدپاسخ و معلم پاسخ جمعآوری شد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون آماری تی زوجی در نرمافزار آماری SPSS و در سطح معناداری 001/0 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافتهها: نتایج تحلیل تی زوجی نشان داد که در میانگین متغیر اضطراب در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معنادار بود. نمرات متغیر اضطراب از میانگین 60/18 (با انحراف معیار 34/2) در پیشآزمون به میانگین 11 (با انحراف معیار 11/3) در پسآزمون تقلیل یافت.( 001/0p<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش آموزش تنظیم هیجان میتواند باعث کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان شود. بنابراین انجام مداخلات برمبنای این رویکرد میتواند در ارتقای سلامت روان کودکان مبتلا به سرطان مفید باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
