BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1578-fa.html
2- دانشگاه علم و هنر یزد
زمینه و هدف: نشانگان ضربهٔ عشق شامل مجموعهٔ نشانه‌ها و علائم شدیدی بوده که با برهم‌خوردن رابطهٔ عاشقانه ظهور می‌کند و کاهش عزت‌نفس و خودکارآمدی ازجملهٔ این نشانه‌ها است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی‌رفتاری بر عزت‌نفس و خودکارآمدی عاطفی دانشجویان دختر با سابقهٔ شکست عاطفی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. به‌منظور اجرای پژوهش، از پرسشنامه‌های عزت‌نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) و خودکارآمدی عاطفی کرک و همکاران (۲۰۰۸) استفاده شد. سپس آزمودنی‌های گروه آزمایش به‌مدت هشت جلسهٔ دوساعته به‌صورت هفتگی تحت مداخلهٔ درمان شناختی‌رفتاری قرار گرفتند؛ ولی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. پرسشنامه‌های مذکور در مرحلهٔ پیش‌آزمون و در مرحلهٔ بعد از اتمام دورهٔ درمان شناختی‌رفتاری و سه ماه بعد از آخرین جلسهٔ درمانی تکمیل شدند. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌های تحقیق از آزمون تی‌مستقل و آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ در سطح معنا‌داری ۰٫۰۵ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر در پس‌آزمون و پیگیری نشان داد، درمان شناختی‌رفتاری موجب افزایش معنادار عزت‌نفس (۰٫۰۰۱>p) و خودکارآمدی عاطفی (۰٫۰۰۱>p) دانشجویان دختر با سابقهٔ شکست عاطفی می‌شود.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان بیان کرد که درمان شناختی‌رفتاری برای بهبود عزت‌نفس و خودکارآمدی عاطفی دختران با سابقهٔ شکست عاطفی توصیه‌شدنی است و می‌توان از این درمان جهت بهبود کیفیت زندگی و امید به آینده در این افراد استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
