مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی (DCD) یکی از شایعترین اختلالات حرکتی در سنین کودکی می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان شیوع این اختلال در کودکان 6-3 ساله شهر اصفهان می‌باشد.
روش: روش مطالعه حاضر توصیفی با طرح یک نوبت آزمونگیری است. تعداد 384 کودک از مدارس و مهدکودک های شهر اصفهان بطور تصادفی طبقه ای انتخاب و با استفاده از مجموعه آزمون ارزیابی حرکت کودکان-2 (MABC2) ارزیابی شدند. از آمار توصیفی و آمار ناپارامتریک کروسکال والیس جهت تحلیل های آماری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS استفاده شد.
نتایج: در صورت استفاده از هنجار بریتانیایی آزمون، شیوع اختلال DCD در جامعه حاضر 4/9 % است. این میزان در پسران 11 % و دختران 7 % بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد کودکان کم سن و سال تر عملکرد بهتری داشتند. بدین معنی که با افزایش سن عملکرد کودکان مورد مطالعه به نسبت کودکان هنجار آزمون تضعیف شد.
نتیجه گیری: شیوع اختلال DCD در جامعه مطالعه حاضر بالاتر از میزان از حد انتظار بود. گرچه از MABC2 می توان به عنوان بهترین ابزار در زمینه شناسایی مشکلات حرکتی نام برد، اما جهت ارزیابی جامع از میزان اختلال DCD بهتر است از مجموعه ای از آزمون ها و ارزیابی ها جهت بررسی این اختلال استفاده کرد.