مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دکترای رفتار حرکتی، استادیارگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2- دانشجوی دکترای رفتار حرکتی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکترای رفتار حرکتی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (521 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: یکی از اصلی‌ترین علل سقوط در بین سالمندان عدم تعادل است. استفاده از فعالیت های حرکتی و تمرینات ورزشی یکی از روشهای کم هزینه و موثر در بهبود تعادل در سالمندان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی انواع فعالیت بدنی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان بر اساس کاربرد تمرینات باز و بسته بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را سالمندان مرد شهر کرمانشاه تشکیل دادند. از این جامعه 20 آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 10 نفره تمرینات مهارت حرکتی باز و بسته گمارده شدند. ابزار پژوهش حاضر آزمون تعادل لک لک و آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار بود. شرکت‌کنندگان در گروه های تمرین باز و بسته طی 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و به مدت یک ساعت برنامه تمرینی مربوط به خود را انجام دادند که شامل تنیس روی میز و یوگا بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل و تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss23 استفاده شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد تنیس روی میز و یوگا اثرات متفاوتی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان دارند. شرکت در فعالیت های حرکتی بسته در مقایسه با شرکت در فعالیت های حرکتی باز باعث بهبود معنادار تعادل ایستا با چشم بسته شد (001/0p≤). از طرف دیگر فعالیت حرکتی باز تاثیر معناداری در بهبود تعادل پویا در سالمندان نسبت به فعالیت حرکتی بسته داشت (008/0= P).
نتیجه گیری: در مقایسه با تمرین حرکتی باز، انجام تمرین حرکتی بسته یوگا اثر بیشتری بر تعادل ایستا داشت در حالیکه تمرین مهارت باز تنیس روی میز جهت ارتقای تعادل پویای سالمندان بهتر از تمرین مهارت بسته بود.
زمینه و هدف: یکی از اصلی‌ترین علل سقوط در بین سالمندان عدم تعادل است. استفاده از فعالیت های حرکتی و تمرینات ورزشی یکی از روشهای کم هزینه و موثر در بهبود تعادل در سالمندان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی انواع فعالیت بدنی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان بر اساس کاربرد تمرینات باز و بسته بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را سالمندان مرد شهر کرمانشاه تشکیل دادند. از این جامعه 20 آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 10 نفره تمرینات مهارت حرکتی باز و بسته گمارده شدند. ابزار پژوهش حاضر آزمون تعادل لک لک و آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار بود. شرکت‌کنندگان در گروه های تمرین باز و بسته طی 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و به مدت یک ساعت برنامه تمرینی مربوط به خود را انجام دادند که شامل تنیس روی میز و یوگا بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل و تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss23 استفاده شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد تنیس روی میز و یوگا اثرات متفاوتی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان دارند. شرکت در فعالیت های حرکتی بسته در مقایسه با شرکت در فعالیت های حرکتی باز باعث بهبود معنادار تعادل ایستا با چشم بسته شد (001/0p≤). از طرف دیگر فعالیت حرکتی باز تاثیر معناداری در بهبود تعادل پویا در سالمندان نسبت به فعالیت حرکتی بسته داشت (008/0= P).
نتیجه گیری: در مقایسه با تمرین حرکتی باز، انجام تمرین حرکتی بسته یوگا اثر بیشتری بر تعادل ایستا داشت در حالیکه تمرین مهارت باز تنیس روی میز جهت ارتقای تعادل پویای سالمندان بهتر از تمرین مهارت بسته بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
