چکیده
زمینه و هدف: والدین با کودکان دچار ناتوانی یادگیری خاص در فرآیند رشد و تربیت فرزند خود با چالشهای بسیاری مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر انعطاف
پذیری روانشناختی و نارسایی هیجانی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری خاص انجام گردید.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری این پژوهش تمامی مادران کودکان با ناتوانی یادگیری خاص شهر تهران در سال 98 را شامل شد. تعداد 30 مادر داوطلب واجد شرایط که به مراکز اختلال یادگیری مراجعه کرده بودند، به شیوه نمونهگیری در دسترس
وارد مطالعه شده و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در10 جلسۀ 45 دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو(بگبی، پارکر و تیلور ،۱۹۹۴) و مقیاس انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال
(2010) بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 و به منظور تجزیه وتحلیل از نرم افزار آماری
SPSS استفاده شد
.
یافتهها: نتایج بیانگر تأثیر آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر افزایش انعطافپذیری روانشناختی(001/0
p<) و کاهش نارسایی هیجانی(001/0
p<) مادران کودکان با ناتوانی یادگیری خاص بود.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که درمان پذیرش و تعهد در بهبود انعطافپذیری روانشناختی و نارسایی هیجانی این گروه از مادران نتایج اثربخشی را به دنبال دارد.