زمینه و هدف: شناخت عوامل روانشناختی در بررسی علل کنارهگیری نوجوانان از ورزش اهمیت دارد. هدف این پژوهش، مقایسهٔ سطح شایستگی ادراکشدهٔ بدنی و ترس از شکست در نوجوانان کنارهگیریکننده از ورزش با نوجوانان دارای مشارکت ورزشی بود.
روشبررسی: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی-مقایسهای بود. جامعهٔ آماری را دانشآموزان دورۀ متوسطهٔ اول در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ در شهرستان ارومیه تشکیل دادند. نمونهٔ بررسیشده ۱۹۳ دانشآموز از دورۀ متوسطهٔ اول در دامنهٔ سنی ۱۳تا۱۵ سال بودند که بهصورت تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهٔ محققساخته، پرسشنامهٔ ارزیابی شکست در عملکرد (کانروی و همکاران، ۲۰۰۲) و پرسشنامهٔ خودتوصیفی بدنی (مارش و همکاران، ۱۹۹۴) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای تی مستقل، خیدو و تحلیل واریانس چندمتغیره ازطریق نرمافزار SPSS نسخهٔ ۱۹ صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، متغیر شایستگی ادراکشدهٔ بدنی و متغیر ترس از شکست در دو گروه دانشآموزان بررسیشده تفاوت آماری معناداری داشت (۰٫۰۰۱>p)؛ براساس نتایج، مجذور سهمی اتا برای متغیر ترس از شکست برابر با ۰٫۴۱ بود که نشان داد ترس از شکست ۴۱درصد از مشارکت ورزشی را تبیین کرده است؛ همچنین مجذور سهمی اتا برای متغیر شایستگی ادراکشدهٔ بدنی برابر با ۰٫۳۲ بود که نشان داد شایستگی ادراکشدهٔ بدنی ۳۲درصد مشارکت ورزشی را تبیین کرد.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش نتیجهگیری میشود، درمقایسه با نوجوانانی که مشارکت ورزشی دارند، نوجوانان کنارهگیریکننده از فعالیتهای ورزشی دارای شایستگی ادراکشدهٔ بدنی کمتر و ترس از شکست بیشتری هستند. این یافتهها از نظریهٔ ادراک شایستگی حمایت میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |