مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (328 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، مدل یابی ساختاری پیشبینی پیروی از درمان بر اساس ویژگیهای شخصیتی با میانجیگری حمایت اجتماعی و ادراک بیماری در بیماران تحت همودیالیز بود.
روش بررسی: از نظر روش انجام همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری ازکلیه بیماران کلیوی مزمن شهر تهران که در سال 1397تحت همودیالیز قرار گرفته‌اند، تشکیل شد. دادهها با استفاده از مقیاس پیروی از درمان GAS، پرسشنامه شخصیت نئو NEO-FFI، پرسشــنامه حمایــت اجتماعــی فیلیپــس و پرسشنامه ادراک بیماری به دست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. در نهایت آزمون برازش مدل با استفاده از نرمافزار AMOS انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر عامل روان رنجورخویی بر پیروی از درمان (05/0>p، 186/0-=β) منفی بود. همچنین ضریب مسیر کل عامل های گشودگی (05/0>p، 120/0=β) و وظیفه شناسی شخصیت (01/0>p، 274/0=β) بر پیروی از درمان مثبت بود. ضریب مسیر بین حمایت اجتماعی و پیروی از درمان (01/0>p، 292/0=β) مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. نشان می دهد که ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل روان رنجورخویی با پیروی از درمان (01/0>p، 087/0-=β) منفی بود. از سوی دیگر ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل های گشودگی (01/0>p، 056/0=β) و برونگرایی شخصیت(01/0>p، 103/0=β) با پیروی از درمان مثبت بود. در نهایت ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل توافق پذیری شخصیت و پیروی از درمان مثبت بود (05/0>p، 046/0=β).
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی در بین بیماران تحت همودیالیز رابطه بین عامل روان رنجورخویی شخصیت و پیروی از درمان را به صورت منفی و رابطه بین گشودگی، توافق پذیری و برونگرایی با پیروی از درمان را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری می کند.
روش بررسی: از نظر روش انجام همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری ازکلیه بیماران کلیوی مزمن شهر تهران که در سال 1397تحت همودیالیز قرار گرفته‌اند، تشکیل شد. دادهها با استفاده از مقیاس پیروی از درمان GAS، پرسشنامه شخصیت نئو NEO-FFI، پرسشــنامه حمایــت اجتماعــی فیلیپــس و پرسشنامه ادراک بیماری به دست آمد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. در نهایت آزمون برازش مدل با استفاده از نرمافزار AMOS انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر عامل روان رنجورخویی بر پیروی از درمان (05/0>p، 186/0-=β) منفی بود. همچنین ضریب مسیر کل عامل های گشودگی (05/0>p، 120/0=β) و وظیفه شناسی شخصیت (01/0>p، 274/0=β) بر پیروی از درمان مثبت بود. ضریب مسیر بین حمایت اجتماعی و پیروی از درمان (01/0>p، 292/0=β) مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. نشان می دهد که ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل روان رنجورخویی با پیروی از درمان (01/0>p، 087/0-=β) منفی بود. از سوی دیگر ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل های گشودگی (01/0>p، 056/0=β) و برونگرایی شخصیت(01/0>p، 103/0=β) با پیروی از درمان مثبت بود. در نهایت ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل توافق پذیری شخصیت و پیروی از درمان مثبت بود (05/0>p، 046/0=β).
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی در بین بیماران تحت همودیالیز رابطه بین عامل روان رنجورخویی شخصیت و پیروی از درمان را به صورت منفی و رابطه بین گشودگی، توافق پذیری و برونگرایی با پیروی از درمان را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری می کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
