چکیده: (18 مشاهده)
زمینه و هدف: لازمه کمک به زنان باردار برای حل مشکلات مربوط به بارداری شناخت عوامل مؤثر بر افسردگی، اضطراب و استرس این افراد است که میتوان با استفاده از رویکردهای مختلف به بهبود آنها پرداخت. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، اضطراب و استرس زنان باردار نخستزا بود.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستانهای منتخب که جهت کنترل بارداری به آن مراکز مراجعه کردند، بود. نمونهها شامل سه گروه 30 نفری (گروه کنترل، گروه درمان شناختی رفتاری و گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) بود که به صورت نمونهگیری در دسترس و داوطلبانه، انتخاب و به صورت تصادفی، پس از همتاسازی، در گروههای سهگانه قرار گرفتند. درمان شناختی- رفتاری طی 12 جلسه یک ساعت و نیم هفتهای دو جلسه طی یک ماه و نیم و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 9 جلسه یک ساعت و نیم هفتهای دو جلسه طی یک ماه و نیم برگزار شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس 21- DASS بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل از آزمون تحلیل کوواریانس آمیخته و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخلات گروه درمانی شناختی- رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی، اضطراب و استرس زنان باردار نخستزا اثربخش بود و کاهش معناداری بر افسردگی، اضطراب و استرس شرکتکنندگان، بعد از اجرای هر دو مداخله وجود داشته است.
نتیجه گیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت مداخلات گروه درمانی شناختی- رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی، اضطراب و استرس زنان باردار نخستزا اثربخش بود و کاهش معناداری بر افسردگی، اضطراب و استرس شرکتکنندگان، بعد از اجرای هر دو مداخله وجود داشته است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی