مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اضطراب می‌تواند نقش مؤثری در ایجاد و افزایش ناتوانی در تحقق اهداف داشته باشد و دانشجویان مضطرب دچار افت تحصیلی یا حتی فرسودگی تحصیلی می‌شوند؛ درنتیجه، هدف این پژوهش ارائهٔ مدل فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی، تاب‌آوری تحصیلی و امید به اشتغال در دانشجویان مضطرب بود.
روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ پژوهش را تمامی دانشجویان مضطرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. از میان آن‌ها سیصد دانشجو با روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌های فرسودگی تحصیلی (بریسو و همکاران، ۲۰۰۷)، کیفیت زندگی دانشگاهی (سیرجی و همکاران، ۲۰۱۰)، تاب‌آوری تحصیلی (مارتین و مارش، ۲۰۰۸)، امید به اشتغال (قریشی ‌راد، ۱۳۸۷) و اضطراب (بک و همکاران، ۱۹۸۸) بود. داده‌ها با روش تحلیل مسیر در نرم‌افزارهای SPSS نسخهٔ ۲۱ و LISREL نسخهٔ ۸٫۸ در سطح معنا‌داری کوچک‌تر از ۰٫۰۵ تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، کیفیت زندگی دانشگاهی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۱=Beta) و تاب‌آوری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۴=Beta) بر امید به اشتغال اثر مثبت، کیفیت زندگی دانشگاهی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۲-=Beta)، تاب‌آوری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۵-=Beta) و امید به اشتغال (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۶-=Beta) بر فرسودگی تحصیلی اثر منفی و کیفیت زندگی دانشگاهی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۱۵-=Beta) و تاب‌آوری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۱۲-=Beta) با میانجی امید به اشتغال بر فرسودگی تحصیلی اثر منفی دارند. براساس شاخص ریشهٔ میانگین مربعات خطای برآورد (۰٫۰۲=RMSEA) مدل فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی، تاب‌آوری تحصیلی و امید به اشتغال در دانشجویان مضطرب دارای برازش مناسبی بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت، برای کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان مضطرب طراحی برنامه‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی دانشگاهی، تاب‌آوری تحصیلی و امید به اشتغال ضروری است.