مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اهمالکاری تحصیلی یکی از متغیرهای شایع در دانش آموزان است که لزوم توجه به آن و بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر آن ازجمله خودکارامدی، کما‌ل‌گرایی و هیجانات پیشرفت اهمیت بسیاری دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکارآمدی اجتماعی، کمال‌گرایی و هیجانات پیشرفت در پیش بینی اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه دوازدهم انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از جمله پژوهش‌های همبستگی بود که به روش ن02مونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تعداد 290 نفر از دانش‌آموزان پسر پایه دوازدهم شهر مشهد انتخاب و پرسشنامه‌های اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، پرسشنامه هیجانات پیشرفت پکران و همکاران (2007)، سیاهه شناختارهای کمال­گرایی کوبوری (2006) و پرسشنامه ابعاد خودکارآمدی موریس (2001) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه در SPSS-22 استفاده شد. سطح معناداری برای همه آزمون‌ها 05/0 لحاظ شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه منفی و معناداری بین خودکارآمدی اجتماعی (272/0-, R=05/0>P)، استانداردهای فردی (150/0-, R=05/0>P) و هیجانات پیشرفت مثبت (456/0-, R=05/0>P) با اهمال کاری تحصیلی وجود داشت. همچنین رابطه مثبتی بین نگرانی مفرط در مورد اشتباهات (358/0, R=05/0>P) و هیجانات پیشرفت منفی (502/0, R=05/0>P) با اهمال کاری تحصیلی وجود داشت . همچنین هیجانات پیشرفت مثبت (256/0- ß=، 001/0>P) و هیجانات پیشرفت منفی  (277/0 ß=، 001/0>P) و نگرانی مفرط در مورد اشتباهات (188/0 ß=، 001/0>P) با هم مقدار 316/0 واریانس اهمال‌کاری را پیش بینی کردند. 
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که خودکارآمدی اجتماعی، کمال‌گرایی و هیجانات پیشرفت متغیرهای مرتبط با اهمال کاری تحصیلی هستند.