زمینه و هدف: در خانواده، داشتن فرزند آرزویی ارزشمند است؛ امّا عدهای از زوجین بهدلایل گوناگون قادر به تولیدمثل نیستند. هدف این پژوهش، بررسی کیفی چالشهای روانشناختی زنان نابارور اقدامکننده به روشهای درمان جایگزین ناباروری بود.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر، کیفی با طرح پدیدارشناسی تفسیری بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را زنان نابارور مراجعهکننده به کلینیکهای خصوصی ناباروری مشهد تشکیل دادند که در فرایند درمان ناباروری قرار داشتند یا متقاضی دریافت روشهای جایگزین درمان بودند. نمونه شامل ده نفر بود که بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مصاحبههای عمیق و نیمهساختاریافتهٔ فردی جمعآوری شد. مدتزمان مصاحبهها بهطور متوسط ۴۵ دقیقه بود. کدگذاری و تحلیل دادهها ازطریق روش دیکلمن و همکاران (۱۹۸۹) صورت گرفت. در این پژوهش، برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار MAXQDA نسخهٔ ۱۲ استفاده شد.
یافتهها: براساس یافتههای پژوهش، چالشهای روانشناختی که توسط زنان نابارور بیان شد، شامل سه مقولهٔ کلی چالشهای کانونی (چالشهای مربوط به فرایند درمان، چالشهای فکری و احساسی زوجین، چالشهای مربوط به روابط زوجی، چالشهای مرتبط با کودک و نقش والدبودن)، چالشهای موضعی (چالشهای مربوط به پذیرش خانوادهها، چالشهای مربوط به واکنش خانوادهها و اطرافیان) و چالشهای گسترده (چالشهای اجتماعی و فرهنگی و مسائل شرعی) بود.
نتیجهگیری: درمانهای جایگزین برای زنان نابارور چالشهای فراوانی در بر دارد که منجربه ایجاد فشارهای روانی زیاد بر فرد و خانوادهٔ او میشود؛ ازاینرو درجهت بهبود کیفیت زندگی زنان نابارور علاوهبر مراقبتهای ویژهٔ مراحل درمانی، باید برنامهای بهمنظور تشخیص و علتیابی و درمان این مشکلات روانشناختی و فشارهای روانی ایجادشده تدوین و اجرا شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |