زمینه و هدف: ازدواج موضوعی پیچیده و چالشبرانگیز است که باتوجه به عوامل مختلف ازجمله مشکلات بینفردی زوجین میتواند موفق یا ناموفق باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش بستهٔ مشاورهٔ پیش از ازدواج، مبتنیبر مفاهیم طرحوارهدرمانی، خودمتمایزسازی و واقعیتدرمانی بر مشکلات بینفردی زوجین در آستانهٔ ازدواج بود.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را زوجین در آستانهٔ ازدواج مراجعهکننده به مرکز طراحی زندگی شهرکرد در سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند که بیست زوج بهروش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. سپس بهطور تصادفی در دو گروه متشکل از ده زوج آزمایش و ده زوج گواه قرار گرفتند. برای هر دو گروه، پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری اجرا شد. برای جمعآوری دادهها پرسشنامهٔ مشکلات بینفردی (هرویتز و همکاران، ۱۹۸۸) بهکار رفت. اجرای بستهٔ مشاورهٔ پیش از ازدواج در هشت جلسهٔ نوددقیقهای بهصورت دو بار در هفته صرفاً برای گروه آزمایش صورت گرفت. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمونهای آماری ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، اثر اصلی زمان (۰٫۰۰۶=p)، اثر اصلی گروه (۰٫۰۰۱=p) و اثر متقابل زمان و گروه (۰٫۰۰۱=p) بر متغیر مشکلات بینفردی، معنادار بود. همچنین در گروه آزمایش، میانگین نمرات پیشآزمون متغیر مشکلات بینفردی زوجین بهطور معناداری بیشتر از میانگین نمرات پسآزمون (۰٫۰۱۵=p) و پیگیری (۰٫۰۲۴=p) بود. بهعلاوه، تفاوت معناداری بین میانگین نمرات متغیر مذکور بین مراحل پسآزمون و پیگیری مشاهده نشد (۰٫۲۲۸=p) که بهمعنای ماندگاری اثر مداخله در طول زمان در گروه آزمایش است.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش بستهٔ تدوینشدهٔ مشاورهٔ پیش از ازدواج برمبنای مفاهیم رویکرد طرحوارهدرمانی، خودمتمایزسازی و واقعیتدرمانی، بر کاهش مشکلات بینفردی زوجین در آستانۀ ازدواج اثربخشی دارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |