1- دانشگاه ازاد اسلامی
چکیده: (37 مشاهده)
زمینه و هدف: طرحوارههای ناسازگار، عمیقترین مؤلفههای شناختی- هیجانی هستند که موجب بروز وسواس میشوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی فردی بر نشانههای وسواس در دختران نوجوان بود.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام دانش آموزان دختر مقطع متوسطه پایه نهم شهرستان قدس در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین آنها 30 دانش آموز به صورت دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه طرحواره درمانی فردی و گواه قرار گرفتند. شرکتکنندهها برای پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه وسواسی- جبری مازدلی (1977) پاسخ دادند. طرحواره درمانی یانگ و همکاران (2006) طی 12 جلسه فردی به مدت زمان هر جلسه 90 دقیقه برای گروه آزمایش برگزار شد. در پژوهش حاضر برای تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، نرم افزارSPSS و سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر طرحواره درمانی برای گروه آزمایش موجب کاهش نشانههای وسواس (025/0=P) نسبت به گروه گواه شد. همچنین میانگین نشانههای وسواس در طول زمان مطالعه بین دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری نشان داد (001/0>P).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی در درمان نوجوانان دچار وسواس مؤثر است و کارایی دارد و بدین ترتیب به کارگیری طرحواره درمانی فردی در کاهش وسواس دختران نوجوان به ویژه در مدارس پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی