مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: طرحواره­های ناسازگار، عمیق­ترین مؤلفه­های شناختی- هیجانی هستند که موجب بروز وسواس می­شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی فردی بر نشانه­های وسواس در دختران نوجوان بود.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام دانش آموزان دختر مقطع متوسطه پایه نهم شهرستان قدس در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین آن­ها 30 دانش آموز به صورت دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه طرحواره درمانی فردی و گواه قرار گرفتند. شرکت­کننده­ها برای پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه وسواسی- جبری مازدلی (1977) پاسخ دادند. طرحواره درمانی یانگ و همکاران (2006) طی 12 جلسه فردی به مدت زمان هر جلسه 90 دقیقه برای گروه آزمایش برگزار شد. در پژوهش حاضر برای تحلیل داده­ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر، نرم افزارSPSS  و سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافته­ها: در پژوهش حاضر طرحواره درمانی برای گروه آزمایش موجب کاهش نشانه­های وسواس (025/0=P) نسبت به گروه گواه شد. همچنین میانگین نشانه­های وسواس در طول زمان مطالعه بین دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری نشان داد (001/0>P).
نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی در درمان نوجوانان دچار وسواس مؤثر است و کارایی دارد و بدین ترتیب به کارگیری طرحواره درمانی فردی در کاهش وسواس دختران نوجوان به ویژه در مدارس پیشنهاد می­شود.

واژه‌های کلیدی: دختر، طرحواره درمانی، وسواس، نوجوانان

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---