مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-12-2902-1
Ethics code: P11-F13-U290-N1
زینب خیرخواه* 
1، احمد برجعلی1 ، فرامرز سهرابی1 ، نورعلی فرخی1 ، عبدالله معتمدی1
1، احمد برجعلی1 ، فرامرز سهرابی1 ، نورعلی فرخی1 ، عبدالله معتمدی1
1- دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (80 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش خویشتن‌داری جنسی مبتنی برآموزه‌های اسلامی بر تکانشوری، ابراز وجود و اعتمادبه‌نفس افراد درگیر در روابط فرازناشویی بود. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه تک موردی و طرح A_B_A بود. همچنین جامعه پژوهش، زنان درگیر در روابط فرازناشویی بودند که در فاصله بین تیرماه تا شهریورماه سال ۱۳۹۹ به مؤسسه توسعه روانشناسی و مشاوره سایدا، واقع در شهر تهران، ارجاع داده شدند. روش نمونه‌گیری به شیوه هدفمند بود که 5 نفر از بین 48نفر، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های استاندارد شده سنجش اعتمادبه‌نفس آیزنک، مقیاس تکانشوری بارت، مقیاس خود ابرازی بزرگسالان و پرسشنامه رابطه فرازناشویی بود. درمان خویشتن‌داری جنسی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی در دوازده جلسه یک ساعته به صورت انفرادی و حضوری اجرا شد.تحلیل داده‌های با روش‌های شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی، بهبود تشخیصی، درصد بهبودی انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش مدنظر سبب کاهش تکانشوری و خیانت و افزایش ابراز وجود و اعتمادبه‌نفس در افراد درگیر روابط فرازناشویی شده است. در نتیجه بسته خویشتن‌داری جنسی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی به درمانی چندبعدی از منظر روان‌شناختی و فرهنگی معطوف است که علاوه بر بهره‌گیری از اصول علوم تجربی در بافتار روانشناسی، با مطابقت فرهنگی و دینی جامعه و فرد، از آموزه‌های اخلاقی نیز سود می‌جوید تا معنای آموخته‌ها و تجارب کسب شده با عناصر معنوی و اخلاقی درآمیزد و فرد احساس بهتری نسبت به رویدادها و نیز آینده خود داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌ها: خویشتن‌داری جنسی مبتنی برآموزه‌های اسلامی، تکانشوری، ابراز وجود، اعتمادبه‌نفس، روابط فرازناشویی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
