BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2926-fa.html
، بهمن کرد* 
2، هوشنگ جدیدی3
2- دانشیار گروه روانشناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
چکیده
زمینه و هدف: سازگاری و هماهنگ‌شدن با خود و محیط پیرامون برای هر موجود زنده‌ای ضرورتی حیاتی است. تلاش روزمرهٔ آدمیان جملگی بر حول سازگاری دور می‌زند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بستهٔ آموزش سازگاری تحصیلی بر بهزیستی تحصیلی دانش‌آموزان پسر دورهٔ دوم متوسطه انجام شد.
روش‌بررسی: روش تحقیق این پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را دانش‌آموزان پسر دورهٔ دوم متوسطه در شهر مهاباد در سال تحصیلی ۱۳۹۸ تشکیل دادند. به‌شیوهٔ نمونه‌گیری هدفمند، شصت نفر از دانش‌آموزان واجد شرایط داوطلب دارای نمرات کمتر در مقیاس بهزیستی تحصیلی، وارد مطالعه شدند. سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه سی نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمایش هشت جلسه آموزش سازگاری تحصیلی طراحی‌شده توسط اشکوتی و همکاران (۱۴۰۰) برگزار شد؛ اما گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. به‌منظور گردآوری داده‌ها از مقیاس بهزیستی تحصیلی (تومینن-سوینی و همکاران، ۲۰۱۲) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها، تحلیل کوواریانس یک‌طرفه در سطح معناداری ۰٫۰۵ و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۶ به‌کار رفت.
یافته‌ها: نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد، آموزش سازگاری تحصیلی بر بهزیستی تحصیلی و مؤلفه‌های آن (ارزش مدرسه، فرسودگی نسبت به مدرسه، رضایتمندی از مدرسه، مشارکت در مدرسه) تأثیر معناداری دارد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها نتیجه‌گیری می‌شود، بستهٔ آموزش سازگاری تحصیلی در شکفتگی تحصیلی دانش‌آموزان تأثیرگذار است؛ همچنین می‌توان از آموزش سازگاری تحصیلی به‌عنوان روش مناسب و مؤثر برای بهبود بهزیستی تحصیلی استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
