1- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (193 مشاهده)
زمینه و هدف: طلاق، رویدادی استرسزا است که دربرگیرنده هیجانات منفی فراوان است و عدم افشای هیجانات منفی منجر به کاهش کیفیت زندگی و ایجاد نشخوار خشم در فرد میگردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روایت درمانی بر خودافشاگری هیجانی و نشخوار خشم زنان مطلقه در شهر مشهد بود.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری کلیه زنان مطلقه مراجعهکننده به مراکز خصوصی مشاوره شهرستان مشهد بودند که در محدوده سالهای 99 - 1398 طلاق گرفته بودند. از بین آنها 24 زن مطلقه داوطلب واجد شرایط به روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 12 نفر). گروه آزمایش در 8 جلسه تحت روایت درمانی گروهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با استفاده از مقیاس خودافشایی هیجانی (اسنل، 2001) و مقیاس نشخوار خشم (ساکودولسکی، 2001) جمعآوری و سپس توسط تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شدند. سطح معناداری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، اثر روایت درمانی بر خودافشایی هیجانی (001/0>p)) و نشخوار خشم (001/0>p) معنادار بوده و در دورهپیگیری سه ماهه نیز اثر خود را حفظ کردند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر، به نظر میرسد روایت درمانی در کاهش مشکلات هیجانی زنان مطلقه موثر است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی