چکیده
زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات روانی است که بسیاری از افراد در جوامع مختلف با آن روبهرو میشوند؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش مدیریت شرم بر اضطراب و مهارتهای اجتماعی نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد.
روشبررسی: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی شهر تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. سی نوجوان دختر ۱۲تا۱۸ سال مراجعهکننده به مرکز عصر زندگی با روش نمونهگیری دردسترس بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و بهشیوهٔ تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. سپس هر دو گروه پرسشنامهٔ اضطراب اجتماعی (لایبویتز و همکاران، ۱۹۹۹) و پرسشنامهٔ مهارتهای اجتماعی (ماتسون و همکاران، ۱۹۸۳) را تکمیل کردند. پس از آن آموزش مدیریت شرم روی گروه آزمایش اجرا شد. در ادامه هر دو گروه مجدد پرسشنامههای مذکور را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ و روش تحلیل کوواریانس صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس برای هریک از متغیرهای اضطراب و مهارتهای اجتماعی نشان داد، در مؤلفههای اضطراب عملکرد (۰٫۰۰۱>p)، اضطراب موقعیتهای اجتماعی (۰٫۰۰۱>p)، اضطراب اجتماعی کل (۰٫۰۰۱>p)، مهارت اجتماعی مناسب (۰٫۰۰۶=p)، رفتارهای غیراجتماعی (۰٫۰۰۴=p)، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی (۰٫۰۰۳=p)، برتریطلبی، اطمینان زیاد داشتن به خود (۰٫۰۰۲=p)، رابطه با همسالان (۰٫۰۰۲=p) و مهارتهای اجتماعی (کل) (۰٫۰۰۱>p) بین دو گروه آزمایش و گواه در پسآزمون، بعد از حذف اثر پیشآزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت که این نوع مداخله، ابزارها و شیوههایی را برای مقابله با اضطراب در موقعیتهای اجتماعی و نیز فرصتهایی را برای تمرین مهارتهای اجتماعی در محیطی حمایتی در اختیار افراد قرار میدهد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |