چکیده
هدف: کودکان دارای اختلال یادگیری خاص، در توجه انتخابی عملکرد ضعیفتری درمقایسه با کودکان عادی دارند؛ بنابراین، پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی بر بهبود توجه انتخابی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص صورت گرفت.
روشبررسی: این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری همراه با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانشآموزان مقطع ابتدایی معرفیشده به مراکز اختلالات یادگیری خاص، در شهر زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. ازاینبین چهل نفر بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل (هر گروه بیست نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش بهمدت دوازده جلسه مداخلهٔ شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار بود. دادهها با آزمونهای رایانهای استروپ (استروپ، ۱۹۳۵) جمعآوری شد. تحلیل دادهها با آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی بهکمک نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، بعد از ارائهٔ مداخلات شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی، نمرات توجه انتخابی بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری داشت و اثر زمان و اثر گروه بر نمرهٔ توجه انتخابی معنادار بود (۰٫۰۰۱p<). در گروه آزمایش بین میانگین نمرات توجه انتخابی در پیشآزمون با پسآزمون (۰٫۰۰۳=p) و پیشآزمون با پیگیری (۰٫۰۱۴=p) تفاوت معناداری مشاهد شد؛ اما بین پسآزمون و پیگیری تفاوت معنادار نبود (۰٫۱۰۰=p) که پایداری اثر مداخلهٔ شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی را بر متغیر توجه انتخابی در پیگیری نشان داد.
نتیجهگیری: براساس نتایج، شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی بر بهبود توجه انتخابی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص، اثر مثبت دارد. پیشنهاد میشود مراکز اختلالات یادگیری از شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی بهعنوان رویکرد درمانی مؤثر در بهبود عملکرد شناختی دانشآموزان دارای اختلالات یادگیری خاص استفاده کنند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |