مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات روانشناختی- آموزشی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی انجام گرفته است. 

روش‌بررسی: جامعهٔ آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان پسر پایهٔ چهارم ابتدایی با ناتوانی یادگیری ریاضی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ بود. به‌منظور انجام این پژوهش، ۳۰ کودک با ناتوانی یادگیری ریاضی به شیوهٔ نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای، انتخاب و به گروه‌های آزمایشی و کنترل تقسیم شدند (۱۵ کودک در گروه آزمایشی و ۱۵ کودک در گروه کنترل). روش پژوهش شبه آزمایشی بود. ابزارهای استفاده شده عبارت از مقیاس هوش کودکان وکسلر، چک‌لیست تشخیص اختلال ریاضی، آزمون عملکرد تحصیلی ریاضی ومصاحبهٔ بالینی بود. مداخلات روانشناختی- آموزشی بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. داده‌های به‌دست‌آمده با روش آماری تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخلات روانشناختی- آموزشی بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی مؤثر است (۰٫۰۰۱>p). 

نتیجه‌گیری: مداخلات روانشناختی- آموزشی بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی مؤثر است. توجه به مداخلات روانشناختی- آموزشی (توجه، حافظه، کارکردهای اجرایی) به مثابهٔ مهارت زیربنایی یادگیری ریاضی می‌تواند رویکردی مؤثر در درمان ناتوانی‌های یادگیری ریاضی باشد.