چکیده
هدف: هدف این پژوهش، بررسی مقایسهای کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوان ذهنی و مادران کودکان عادی بود.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع علّی- مقایسهای بود. نمونهٔ این پژوهش متشکل از ۵۰ نفر از مادران دارای کودک کمتوان ذهنی و ۵۰ نفر از مادران دارای کودک عادی در شهرستان بابل بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار بهکار رفته، نسخهٔ ایرانی مقیاس کیفیت زندگی و آزمون هوش ریون (فرم بزرگسال) بود. جهت تجزیه تحلیل دادهها، از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان میدهند که بین میانگین کیفیت زندگی مادران دارای کودکان عادی و میانگین کیفیت زندگی مادران دارای کودکان عادی تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۵=p)، به این صورت که از نظر ابعاد کیفیت زندگی یعنی سلامت جسمانی (۰٫۰۱۶=p)، سلامت روانشناختی (۰٫۰۰۱=p)، روابط اجتماعی (۰٫۰۴=p)، محیط زندگی (۰٫۰۳۱=p) تفاوت معناداری به دست آمد.
نتیجهگیری: لازم است کارشناسان و مسئولان خدمات بهداشتی و درمانی در زمینهٔ کیفیت زندگی مادران دارای کودکان کمتوان ذهنی بهویژه در حیطهٔ سلامت روانشناختی بیشتر توجه کنند.