مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.DAMGHAN.REC.1400.015
چکیده: (156 مشاهده)
زمینه و هدف: ترس از زایمان، از شمار مسائل اساسی بارداری می‌باشد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی فعال‌سازی رفتاری و تن‌آرامی بر ترس از زایمان و انتخاب نوع زایمان در زنان نخست‌زا انجام شد.
روش بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون_ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری عبارت بود از زنان باردار نخست‌زا که در سال 1400 جهت دریافت مراقبت‌های دوران بارداری به درمانگاه‌های شهر کرج مراجعه نمودند. تعداد 144 نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 48 نفره، آزمایش 1 (فعال‌سازی رفتاری)، آزمایش 2 (تن‌آرامی) و گروه گواه، قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه نگرش به زایمان (لوئی، 2000) بود. داده‌های با روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون مک نمار در سطح معناداری 05/0 توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که درمان فعال‌سازی رفتاری و تن‌آرامی بر ترس از زایمان زنان نخست‌زا تأثیرگذار بودند (05/0>p). درمان فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با تن‌آرامی در کاهش ترس از زایمان و افزایش انتخاب زایمان طبیعی در زنان نخست‌زا اثربخش‌تر بود (05/0>p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت مداخله فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با تن‌آرامی اثربخش‌تر است. در نتیجه مداخله فعال‌سازی رفتاری می‌تواند در کاهش ترس از زایمان و بهبود نگرش به انتخاب نوع زایمان در زنان نخست‌زا استفاده شود.
روش بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون_ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری عبارت بود از زنان باردار نخست‌زا که در سال 1400 جهت دریافت مراقبت‌های دوران بارداری به درمانگاه‌های شهر کرج مراجعه نمودند. تعداد 144 نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 48 نفره، آزمایش 1 (فعال‌سازی رفتاری)، آزمایش 2 (تن‌آرامی) و گروه گواه، قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه نگرش به زایمان (لوئی، 2000) بود. داده‌های با روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون مک نمار در سطح معناداری 05/0 توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که درمان فعال‌سازی رفتاری و تن‌آرامی بر ترس از زایمان زنان نخست‌زا تأثیرگذار بودند (05/0>p). درمان فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با تن‌آرامی در کاهش ترس از زایمان و افزایش انتخاب زایمان طبیعی در زنان نخست‌زا اثربخش‌تر بود (05/0>p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت مداخله فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با تن‌آرامی اثربخش‌تر است. در نتیجه مداخله فعال‌سازی رفتاری می‌تواند در کاهش ترس از زایمان و بهبود نگرش به انتخاب نوع زایمان در زنان نخست‌زا استفاده شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
