مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
نگین پورفخری1 
، ابراهیم قانع عزابادی*2 ، فرزانه شایقی ساغند1 ، ژاله هرندی مقدم3 ، سیمین نیازی1 ، محمدحسن طباطبایی1
، ابراهیم قانع عزابادی*2 ، فرزانه شایقی ساغند1 ، ژاله هرندی مقدم3 ، سیمین نیازی1 ، محمدحسن طباطبایی1
1- دانشگاه علم و هنر یزد
2- دانشگاه فرهنگیان
3- دانشگاه آزاد یزد
2- دانشگاه فرهنگیان
3- دانشگاه آزاد یزد
چکیده: (23 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی/نقص توجه یک اختلال عصبی تحولی می باشد که می تواند منجر به مشکلات رفتاری شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز بر سازگاری روانی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه مقطع متوسطه اول شهرستان اشکذر انجام شد.
روش بررسی: روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه مقطع متوسطه اول، سی نفر داوطلب واجد شرایط با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. از طریق گمارش تصادفی پانزده نفر در گروه مداخله و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات پرسشنامه سازگاری (بل، 1961) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان تحریک مغزی مقایسه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخۀ 22 صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها ٠٫٠۵ بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات متغیر سازگاری روانی در دانش آموزان در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری کاهش پیدا کرد (٠٫٠٠١>p). براساس نتایج مربوط به اندازۀ اثر، 64 درصد از تفاوت بین گروه مداخله و گروه گواه در متغیر سازگاری روانی ناشی از تحریک الکتریکی مغز بود.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد از تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز می توان به عنوان درمانی موثر برای بهبود سازگاری روانی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه استفاده کرد.
روش بررسی: روش این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه مقطع متوسطه اول، سی نفر داوطلب واجد شرایط با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. از طریق گمارش تصادفی پانزده نفر در گروه مداخله و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات پرسشنامه سازگاری (بل، 1961) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان تحریک مغزی مقایسه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخۀ 22 صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها ٠٫٠۵ بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات متغیر سازگاری روانی در دانش آموزان در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری کاهش پیدا کرد (٠٫٠٠١>p). براساس نتایج مربوط به اندازۀ اثر، 64 درصد از تفاوت بین گروه مداخله و گروه گواه در متغیر سازگاری روانی ناشی از تحریک الکتریکی مغز بود.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد از تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز می توان به عنوان درمانی موثر برای بهبود سازگاری روانی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز، سازگاری روانی، دانش آموزان، اختلال بیش فعالی/نقص توجه
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
