مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سارا غلام نژاد1 
، بهرام میرزائیان*1 ، اصغر نوروزی1
، بهرام میرزائیان*1 ، اصغر نوروزی1
1- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (19 مشاهده)
زمینه و هدف: خشونت خانگی علیه زنان، یکی از مشکلات بهداشت روانی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی زنان قربانی خشونت خانگی بود.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان 20 الی 45 ساله قربانی خشونت خانگی بود که به مراکز اورژانس شهرستان بابلسر از تاریخ 20 آذر تا 20 اسفند سال 1402 مراجعه کرده بودند. از میان آنها 32 نفر داوطلب واجد شرایط با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش توسط روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 16 نفر). اعضای گروه آزمایش در معرض 8 جلسه مقابله درمانی گروهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از پرسشنامه پریشانی روانشناختی (کسلر و همکاران، 2003) و کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) جمع‌آوری و به وسیله تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که، اثر درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر پریشانی روانشناختی (001/0>p) و کیفیت زندگی (001/0>p)) معنادار بوده و در دوره‌پیگیری سه ماهه نیز اثر خود را حفظ کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، به نظر می‌رسد درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما در کاهش مشکلات هیجانی زنان قربانی خشونت خانگی موثر است.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان 20 الی 45 ساله قربانی خشونت خانگی بود که به مراکز اورژانس شهرستان بابلسر از تاریخ 20 آذر تا 20 اسفند سال 1402 مراجعه کرده بودند. از میان آنها 32 نفر داوطلب واجد شرایط با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش توسط روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 16 نفر). اعضای گروه آزمایش در معرض 8 جلسه مقابله درمانی گروهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از پرسشنامه پریشانی روانشناختی (کسلر و همکاران، 2003) و کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) جمع‌آوری و به وسیله تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که، اثر درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر پریشانی روانشناختی (001/0>p) و کیفیت زندگی (001/0>p)) معنادار بوده و در دوره‌پیگیری سه ماهه نیز اثر خود را حفظ کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، به نظر می‌رسد درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما در کاهش مشکلات هیجانی زنان قربانی خشونت خانگی موثر است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
