چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانشآموزان با ناتوانی هوشی انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری این پژوهش همهٔ دانشآموزان با ناتوانی هوشی شهر سدهٔ استان فارس در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ بودند که از بین آنها نمونهای به حجم ۲۶ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ بهطوری که هر گروه ۱۳ نفر بود. از هر دو گروه پیشآزمون به عمل آمد و گروه آزمایش فعالیت ورزشی در ۲۴ جلسه دریافت کردند. در حالیکه به گروه کنترل این مداخله ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه پسآزمون اجرا شد. برای سنجش پرخاشگری از پرسشنامهٔ پرخاشگری قزلسفلو (۱۳۸۸) استفاده شد.
یافتهها: تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری و خردهمقیاسهای آن (پرخاشگری کلامی به خود، پرخاشگری غیرکلامی به خود و پرخاشگری کلامی به غیرخود) در گروه آزمایش بهطور معناداری کاهش یافته است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: یافتهها بیانگر تأثیر فعالیت ورزشی بر پرخاشگری دانشآموزان با ناتوانی هوشی بود. بنابراین پیشنهاد میشود با طراحی و اجرای فعالیت ورزشی جهت بهبود پرخاشگری دانشآموزان با ناتوانی هوشی اقدام شود.