BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-496-fa.html
، مهدی سهرابی1 ، علیرضا صابری کاخکی1 ، سیدرضا عطارزاده حسینی1 ، امین غلامی* 2
2- پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
چکیده
هدف: یکی از مشکلات عمدهٔ کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی، یادگیری مهارت‌های حرکتی است. از آنجاکه شیوع این اختلال در بین کودکان درخورتوجه بوده، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تواتر بازخورد آگاهی از نتیجه بر یادگیری حرکتی در مهارت پرتاب‌کردن کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی انجام شد.
روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر به‌شکل نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون‌پس‌آزمون بود. جامعهٔ مطالعه‌شده، کودکان ۷تا۹سالهٔ دختر و پسر دچار اختلال هماهنگی رشدی منطقهٔ یک و دو شهر تهران بودند که از این بین تعداد ۳۰ کودک به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و بعد از اطمینان از داشتن معیارهای ورود به تحقیق، مطالعه شدند. اطلاعات ازطریق پرسشنامهٔ تشخیصی DCDQ’7 و آزمون دقت پرتاب کودکان چیویاکوسکی، جمع‌آوری و بااستفاده از آزمون‌های تی‌زوجی و تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی LSD تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته‌ها: بازخورد با تواتر ۱۰۰درصد و ۵۰درصد روی یادگیری حرکتی این کودکان مؤثر بود (۰٫۰۰۱=p)؛ اما بازخورد نسبی با تواتر ۵۰درصد منجربه یادگیری بهتر مهارت پرتاب از بالای شانه درمقایسه با تواتر ۱۰۰درصد در این کودکان شد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر تأییدکنندهٔ فرضیهٔ راهنمایی بازخورد بوده و نشان می‌دهد که ارائهٔ بازخورد آگاهی از نتیجه با تواتر ۵۰درصد، منجربه تسهیل یادگیری در کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
