چکیده
زمینه و هدف: اوقاتفراغت بهعنوان یکی از جنبههای مهم زندگی در افراد مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس تحتتأثیر عوامل متعددی میتواند قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خستگی، افسردگی و اختلالاتشناختی بر اوقاتفراغت این افراد است.
روشبررسی: دراین مطالعهٔ تحلیلیمقطعی ۳۵ نفر از افراد مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس در محدودهٔ سنی ۲۱تا۵۵ سال از کلینیکهای کاردرمانی شهر همدان به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. افراد شرکتکننده پرسشنامههای اوقاتفراغت تندنویس و مقیاس شدت خستگی، تست افسردگی بک و آزمون کوتاه وضعیت روانی را تکمیل کردند. دادهها نیز بااستفاده از SPSS نسخهٔ ۱۶ تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که بین میزان شرکت در اوقاتفراغت با شدت خستگی (۰٫۰۲۲=p و ۰٫۳۸۵-=r) و همچنین بین میزان اوقاتفراغت با مقدار افسردگی (۰٫۰۰۲=p و ۰٫۴۹۹-=r) همبستگی مشاهده شد؛ اما بین میزان مشارکت در اوقاتفراغت با مقدار شناخت (۰٫۲۲۶=r) همبستگی دیده نشد.
نتیجهگیری: رابطهٔ معنادار بین اوقاتفراغت با افسردگی و خستگی، نشان میدهد که افزایش میزان خستگی و افسردگی موجب کاهش زمان اوقاتفراغت در بیماران مولتیپلاسکلروزیس میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |