هدف: این مقاله با هدف بررسی فقهی استفادههای متنوع منجر به تلف از سلول های بنیادی جنین که به روشهای لقاح خارج از رحم تهیه و به صورت فریز شده نگهداری می شود در مطالعات پیشگیرانه و درمان ناتوانی، از نظر فقه شیعه نگارش شده است.
روش بررسی: با استناد به گزارههای پذیرفته شده در قرآن، سنت، عقل و اجماع در فقه و اصول شیعه، چالش های محتمل و آراء مخالف در مسائلی مثل جواز عزل، سقط جنین و دیگر مفاهیم مرتبط، از منابع فقهی استخراج و نقد و بررسی شده است.
یافتهها: تقسیماتی برای فهم بهتر اطلاق احکام انسان و پذیرش ممنوعیت تلف عمدی جنین در هر یک از مراحل رشد آن در رحم مادر و نیز حرمت لقاح با هدف تلقیح.
نتیجهگیری: با نفی ادلهی ادعا شده در تحریم استفاده منجر به تلف از جنین به استناد به اصل برائت جواز استفاده از جنین لقاح یافته در خارج از رحم که با هدف تناسلی انجام گرفته و امکان عملی حفظ آن تا تبدیل شدن به یک انسان وجود ندارد ثابت شده است.
