هدف: توجه به زندگی فردی و زناشویی خانوادههای دارای کودکان استثنایی و بهبود زندگی آنان اهمیت زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر فشار مراقبت و استرس زناشویی مادران کودکان استثنایی است.
روشبررسی: این پژوهش از نوع شبهآزمایشی بود. جامعهٔ مطالعهشده را تمام مادران دارای کودکان استثنایی شهر زاهدان تشکیل دادند. نمونهٔ پژوهش شامل ۳۰ زن (گروه آزمایش=۱۵ نفر و گروه کنترل=۱۵ نفر) بود. آزمودنیها با روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شده و بهصورت تصادفی قرار گرفتند. برای جمعآوری دادههای پژوهش، پرسشنامهٔ فشار مراقبت (FBIS) و استرس زناشویی (SMSS) بهکار گرفته شد. برای آموزش آزمودنیها از پروتکل آموزش درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد در ده جلسهٔ ۴۵دقیقهای استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد آموزش درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری بر فشار مراقبت و استرس زناشویی دارد (۰٫۰۱≥p).
نتیجهگیری: با آموزش گروهی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد میتوان از مشکلات فردی و زناشویی خانوادههای با کودکان استثنایی کاست و به بهبود زندگی آنان کمک کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |