چکیده
زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری-عملی، چالشی جدی برای بیماران و نیز سیستم خانوادگی آنها ایجاد میکند و حوزههای مختلفی از زندگی فرد را تحتتأثیر قرار میدهد؛ ازاینرو مطالعهٔ حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهنآگاهی مبتنیبر شناختدرمانی بر وسواس فکری-عملی و سازگاری زناشویی زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش تمامی زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی منطقهٔ ده شهر تهران در سه ماه نخست سال ۱۳۹۷ بودند. تعداد ۳۰ نفر بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامهٔ علائم وسواس فکری-عملی مادزلی (هاجسون و راچمن، ۱۹۹۷) و مقیاس سازگاری زناشویی (اسپانیر، ۱۹۸۷) جمعآوری شد. افراد گروه آزمایش در هشت جلسه شرکت کردند که هفتهای دو بار بهمدت ۹۰ دقیقه برگزار شد. محتوای جلسات آموزش برگرفته از مداخلهٔ آموزش ذهنآگاهی مبتنیبر شناختدرمانی ون سون و همکاران (۲۰۱۴) بود. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیره بهوسیلهٔ نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی و گروه گواه در میانگین نمرات وسواس فکری-عملی (۰٫۰۰۱>p) و سازگاری زناشویی (۰٫۰۰۱>p) وجود دارد.
نتیجهگیری: باتوجه به نتایج این پژوهش مداخلات درمانی براساس ذهنآگاهی مبتنیبر شناختدرمانی میتواند بهعنوان شیوهٔ درمانی مؤثر درجهت کاهش وسواس فکری-عملی و افزایش سازگاری زناشویی زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی تأثیرگذار باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |