چکیده
زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری-عملی، چالشی جدی برای بیماران و نیز سیستم خانوادگی ایجاد می‌کند و حوزه‌های مختلفی از زندگی فرد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر اجتناب شناختی و صمیمیت زناشویی در زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی زنان متأهل مبتلا به وسواس فکری-عملی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های منطقهٔ هشت شهر تهران در شش ماه نخست سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. تعداد سی زن داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به‌‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. جلسات شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی سیگال و همکاران (۲۰۱۸) به‌مدت هشت جلسهٔ شصت‌دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا شد؛ درحالی‌که افراد گروه گواه، مداخلهٔ درمانی مذکور را دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس وسواس فکری-عملی مادزلی (گودمن و همکاران، ۱۹۸۹)، مقیاس اجتناب شناختی (سکستون و دوگاس، ۲۰۰۹) و مقیاس صمیمیت زناشویی (واکر و تامسون، ۱۹۸۳) بود. به‌منظور تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنا‌داری ۰٫۰۵=α استفاده شد.
یافته‌ها: پس از مداخله، نمرات اجتناب شناختی در گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه به‌طور معنا‌داری کاهش یافت (۰٫۰۰۱>p). همچنین نمرات صمیمیت زناشویی افزایش پیدا کرد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های این پژوهش شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی در کاهش اجتناب شناختی و افزایش صمیمیت زناشویی زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی مؤثر است.