مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری - عملی یک چالش جدی هم برای خود بیماران و هم سیستم خانوادگی ایجاد می‌کند و حوزه‌های مختلفی از زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب شناختی و صمیمیت زناشویی در زنان مبتلا به وسواس فکری – عملی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی زنان متأهل مبتلا به وسواس فکری -عملی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های منطقه هشت شهر تهران در شش ماه نخست سال ۱۳۹8 بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۳۰ زن داوطلب واجد شرایط انتخاب و به‌ صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سیگال و همکاران (2018) به مدت هشت جلسه شصت دقیقه‌ای برای گروه آزمایش انجام شد، درحالی‌که افراد گروه گواه، مداخله درمانی مذکور را دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس وسواس فکری- عملی گودمن و همکاران (1989)، مقیاس اجتناب شناختی سکستون و دوگاس (2009) و مقیاس صمیمیت زناشویی واکر و تامسون (1983) بود. از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.
 یافته‌ها: پس از مداخله، نمرات اجتناب شناختی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به‌طور معنی‌داری کاهش یافت، همچنین نمرات صمیمیت زناشویی افزایش یافت (01/0>p).
 نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش اجتناب شناختی و افزایش صمیمیت زناشویی زنان مبتلا به وسواس فکری – عملی مؤثر بود.

واژه‌های کلیدی: ذهن آگاهی، اجتناب شناختی، صمیمیت زناشویی، وسواس فکری – عملی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---