مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه آزاد یزد
2- دانشگاه علم و هنر یزد
2- دانشگاه علم و هنر یزد
چکیده: (159 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که با اختلال قابل توجه تعامل اجتماعی ، اختلال در ارتباطات و الگوهای محدود/تکراری رفتار ، علایق و فعالیت‌ها مشخص می‌شود. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز بر اضطراب کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم بادعملکرد بالا بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین کودکان 8 الی 12 ساله دارای اختلال طیف اوتیسم مراجعهکننده به کلنیکهای توانبخشی شهر یزد، 30 نفر داوطلب واجد شرایط با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند که به صورت گمارش تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات متغیر اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب اسپنس نسخه کودکان (اسپنس، 1997) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آنالیز کوواریانس پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز پرسشنامه اضطراب در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم در گروه مداخله و بعد از دریافت تحریک مستقیم الکتریکی در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرد (001/0P=).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز به عنوان یک درمان جهت بهبود اضطراب کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم استفاده نمود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین کودکان 8 الی 12 ساله دارای اختلال طیف اوتیسم مراجعهکننده به کلنیکهای توانبخشی شهر یزد، 30 نفر داوطلب واجد شرایط با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند که به صورت گمارش تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات متغیر اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب اسپنس نسخه کودکان (اسپنس، 1997) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آنالیز کوواریانس پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز پرسشنامه اضطراب در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم در گروه مداخله و بعد از دریافت تحریک مستقیم الکتریکی در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرد (001/0P=).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز به عنوان یک درمان جهت بهبود اضطراب کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم استفاده نمود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |