‫هدف: این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای ادراک بینایی در کودکان عقب‌ماندهٔ ذهنی و آموزش‌پذیر مبتلا به سندرم داون با کودکان عادی در دامنهٔ سن عقلی ۶ تا ۸ سال انجام شده است.‫‫روش‌بررسی: این پژوهش یک مطالعهٔ تحلیلی‌مقایسه‌ای است. در این مطالعه ۳۰ دانش‌آموز عقب‌ماندهٔ ذهنی آموزش‌پذیر و مبتلا به سندرم داون با ۳۰ کودک عادی با دامنهٔ سن عقلی مشابه مقایسه شدند. آزمون ادراک بینایی فراستیگ از تمامی افراد شرکت‌کننده به عمل آمد. در‌نهایت داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تی و نرم‌افزار SPSS‒16 تحلیل شد.‫یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه سندرم داون در مقایسه با کودکان عادی در خرده‌آزمون هماهنگی چشم و دست (۰٫۲۷۳۵=p)، تمایز شکل از زمینه (۰٫۱۰۶=p) و ادراک ثبات شکل (۰٫۰۶۲=p) تفاوت معناداری نداشتند. لکن تفاوت بین دو گروه در خرده‌آزمون‌های وضعیت در فضا (۰٫۰۴۲۵=p) و ادراک روابط فضایی (۰٫۰۴۲=p) معنادار، و در کودکان عادی بالاتر بود.‫نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که توانمندی ادراک بینایی کودکان عقب‌ماندهٔ ذهنی آموزش‌پذیر و مبتلا به سندرم داون،  در برخی خرده‌آزمون‌ها با کودکان عادی دارای سن عقلی مشابه، تفاوت‌هایی دارد. یافته‌های حاصل از این پژوهش با مطالعات گذشته مقایسه شد و مشکلات موجود با‌توجه به تغییرات ساختاری در سامانهٔ اعصاب مرکزی، همچنین ظرفیت‌های محدود در توجه و تمرکز، و آسیب‌های حافظه بررسی شدند.

واژه‌های کلیدی: ادراک بینایی، سندرم داون، عقب‌ماندگی ذهنی، آموزش پذیر

متن کامل [PDF 990 kb]   (3418 دریافت)