مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرجان حاتمی برزیان1 
، لیلا اسدی2 ، زهرا فارسی3 ، محمد علی گودرزی*4 ، مبینا سهرابی رضوان2 ، مژگان نظام آبادی5
، لیلا اسدی2 ، زهرا فارسی3 ، محمد علی گودرزی*4 ، مبینا سهرابی رضوان2 ، مژگان نظام آبادی5
1- دانشگاه آزاد شهر قدس
2- دانشگاه آزاد تهران مرکزی
3- دانشگاه آزاد تهران شمال
4- دانشگاه شیراز
5- دانشگاه آزاد اراک
2- دانشگاه آزاد تهران مرکزی
3- دانشگاه آزاد تهران شمال
4- دانشگاه شیراز
5- دانشگاه آزاد اراک
چکیده: (57 مشاهده)
زمینه و هدف: پرستاران عمدتا از مشکلات خواب، پریشانی‌های روانی و نقص در کارکردهای اجرایی در رنج هستند. بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی با روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت بر کیفیت خواب، پریشانی‌های روانشناختی و کارکردهای اجرایی پرستاران مبتلا به بی‌خوابی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. کلیه پرستارانی که در نیمه دوم سال 1402 شمسی در بیمارستان‌های شهر کرج مشغول به کار بودند، جامعه این مطالعه را تشکیل می‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری داوطلبانه، 45 نفر از این پرستاران که از بی‌خوابی در رنج بودند، به عنوان نمونه وارد پژوهش شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایش اول پروتکل درمان فراشناختی ولز (2011) و گروه آزمایش دوم روان درمانی پویشی کوتاه مدت مطابق با رویکرد دوانلو (2001) را دریافت کردند. آزمودنی‌ها در هر سه گروه در ابتدا و انتهای پژوهش به پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ (1989)، پریشانی روانشناختی کسلر (2002) و کارکرد اجرایی بارکلی (2012) پاسخ دادند. برای بررسی هدف پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تعقیبی برونفرونی استفاده شد. داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 28 تحلیل شدند.
یافته‌ها: تفاوت دو گروه آزمایش و گروه گواه در میزان هر سه متغیر کیفیت خواب (820/0=Eta، 001/0p<)، پریشانی‌های روانشناختی (729/0=Eta، 001/0p<) و کارکردهای اجرایی (844/0=Eta، 001/0p<) در مرحله پس‌آزمون معنی‌دار بود (001/0p<). با این حال روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت تاثیر بیشتری بر کیفیت خواب (001/0p<) و پریشانی‌های روانی (001/0p<) داشت و درمان فراشناختی بر بهبود کارکردهای اجرایی موثرتر بود (017/0p<).
نتیجه‌گیری: به صورت کلی می‌توان نتیجه گرفت که درمان فراشناختی در بهبود کارکردهای اجرایی عملکرد بهتری دارد. همچنین روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت مداخله‌ای موثرتر بر کیفیت خواب و پریشانی‌های روانی می‌باشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. کلیه پرستارانی که در نیمه دوم سال 1402 شمسی در بیمارستان‌های شهر کرج مشغول به کار بودند، جامعه این مطالعه را تشکیل می‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری داوطلبانه، 45 نفر از این پرستاران که از بی‌خوابی در رنج بودند، به عنوان نمونه وارد پژوهش شدند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایش اول پروتکل درمان فراشناختی ولز (2011) و گروه آزمایش دوم روان درمانی پویشی کوتاه مدت مطابق با رویکرد دوانلو (2001) را دریافت کردند. آزمودنی‌ها در هر سه گروه در ابتدا و انتهای پژوهش به پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ (1989)، پریشانی روانشناختی کسلر (2002) و کارکرد اجرایی بارکلی (2012) پاسخ دادند. برای بررسی هدف پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تعقیبی برونفرونی استفاده شد. داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 28 تحلیل شدند.
یافته‌ها: تفاوت دو گروه آزمایش و گروه گواه در میزان هر سه متغیر کیفیت خواب (820/0=Eta، 001/0p<)، پریشانی‌های روانشناختی (729/0=Eta، 001/0p<) و کارکردهای اجرایی (844/0=Eta، 001/0p<) در مرحله پس‌آزمون معنی‌دار بود (001/0p<). با این حال روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت تاثیر بیشتری بر کیفیت خواب (001/0p<) و پریشانی‌های روانی (001/0p<) داشت و درمان فراشناختی بر بهبود کارکردهای اجرایی موثرتر بود (017/0p<).
نتیجه‌گیری: به صورت کلی می‌توان نتیجه گرفت که درمان فراشناختی در بهبود کارکردهای اجرایی عملکرد بهتری دارد. همچنین روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت مداخله‌ای موثرتر بر کیفیت خواب و پریشانی‌های روانی می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: بی‌خوابی، پرستاران، پریشانی‌های روانشناختی، درمان فراشناختی، روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت، کیفیت خواب، کارکردهای اجرایی.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
