مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 102248429715068942027162746134
Ethics code: IR.IAU.TABRIZ.REC.1402.459
Clinical trials code: IRCT20241123063817N1
گیتی ضیائی1 
، علینقی اقدسی*1 ، نعیمه محب1 ، مهدی آقاپور1
، علینقی اقدسی*1 ، نعیمه محب1 ، مهدی آقاپور1
1- دانشگاه آزاد تبریز
چکیده: (14 مشاهده)
زمینه و هدف: اشتیاق به یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی، دو عامل کلیدی در ارتقای عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با اختلالات یادگیری و توجه هستند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر اشتیاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی دارای اختلال یادگیری و اختلال توجه در شهر ارومیه انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه به شیوه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دارای پرونده فعال در مراکز اختلالات یادگیری شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ بود. از میان آن‌ها، ۳۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش ذهن‌آگاهی) و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران و همکاران (۲۰۰۵) بود. مداخلات آموزشی بر اساس پروتکل ذهن‌آگاهی اجرا شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و با سطح معناداری (05/0) صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی تأثیر معناداری بر افزایش اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر با اختلالات یادگیری و توجه دارد (p<0.001).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌تواند به‌طور مؤثری متغیرهای انگیزشی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری و توجه را بهبود بخشد. بنابراین، استفاده از این رویکرد می‌تواند در ارتقاء عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات هیجانی این گروه از دانش‌آموزان مؤثر باشد.
روش بررسی: این مطالعه به شیوه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دارای پرونده فعال در مراکز اختلالات یادگیری شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ بود. از میان آن‌ها، ۳۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش ذهن‌آگاهی) و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران و همکاران (۲۰۰۵) بود. مداخلات آموزشی بر اساس پروتکل ذهن‌آگاهی اجرا شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و با سطح معناداری (05/0) صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی تأثیر معناداری بر افزایش اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر با اختلالات یادگیری و توجه دارد (p<0.001).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌تواند به‌طور مؤثری متغیرهای انگیزشی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری و توجه را بهبود بخشد. بنابراین، استفاده از این رویکرد می‌تواند در ارتقاء عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات هیجانی این گروه از دانش‌آموزان مؤثر باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
