مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
Ethics code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
Clinical trials code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
سارا قنبری1 
، زینب میهن دوست*1 ، شهرام مامی1 ، وحید احمدی1 ، حمیرا سلیمان نژاد1
، زینب میهن دوست*1 ، شهرام مامی1 ، وحید احمدی1 ، حمیرا سلیمان نژاد1
1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
چکیده: (37 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال بدریخت‌انگاری بدن با اشتغال ذهنی افراطی نسبت به نقص‌های ظاهری و دشواری در تنظیم هیجان همراه است. لذا هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی–رفتاری بر تنظیم هیجان در افراد با نشانههای بدریخت انگاری بدن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری، تمامی افراد مراجعه‌کننده به مراکز زیبایی شهر کرمانشاه بود که در سال 1402 به کلینیک‌های زیبایی این شهر مراجعه نموده بودند. از این جامعه، 54 نفر داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 18 نفر) تخصیص یافتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان (گراتز و رومر، 2004) بود. گروه آزمایش اول درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش دوم نیز درمان شناختی-رفتاری را به‌صورت گروهی دریافت نمودند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر زمان، اثر گروه و اثر متقابل زمان و گروه در نمره تنظیم هیجان و دیگر مؤلفههای آن معنادار بود (001/0>p)؛ این یافته نشاندهنده اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر تنظیم هیجان در افراد با نشانههای بدریخت انگاری بدن در مراحل پسآزمون و پیگیری در مقایسه با گروه گواه بود. همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنادار میانگین نمرات پیشآزمون در متغیر تنظیم هیجان با پسآزمون و پیگیری در گروههای آزمایش بود (001/0>p)؛ اما نمرات پسآزمون متغیر تنظیم هیجان با مرحله پیگیری تفاوت معناداری نداشت. این امر به معنای ماندگاری تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر تنظیم هیجان بود. همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر تنظیم هیجان تفاوت آماری معناداری وجود داشت (001/0>P) و درمان شناختی-رفتاری اثربخشی بیشتری بر تنظیم هیجان در افراد با نشانههای بدریخت انگاری بدن نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد داشت.
نتیجهگیری: دو مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی–رفتاری نقش مؤثری بر بهبود تنظیم هیجان در افراد با نشانههای بدریخت انگاری بدن دارد؛ اما در مقام مقایسه، درمان شناختی–رفتاری دارای تأثیر بیشتری بر بهبودی تنظیم هیجان است.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان شناختی-رفتاری، تنظیم هیجان، افراد با نشانههای بدریخت انگاری بدن.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
