مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
Ethics code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
Clinical trials code: IR.IAU.ILAM.REC.1402.041
مهری عباسی1 
، وحید احمدی*1 ، شهرام مامی1 ، حمیرا سلیمان نژاد1 ، زینب میهن دوست1
، وحید احمدی*1 ، شهرام مامی1 ، حمیرا سلیمان نژاد1 ، زینب میهن دوست1
1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
چکیده: (26 مشاهده)
زمینه و هدف: اضطراب و کاهش کیفیتزندگی از مشکلات شایع بیماران مبتلا به درد مزمن هستند و مداخلات روان‌شناختی می‌توانند در بهبود این وضعیت مؤثر باشند. پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر اضطراب و کیفیتزندگی بیماران مبتلا به درد مزمن انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر کرمانشاه در سال 1402 تشکیل دادند. از این جامعه، 69 نفر داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 23 نفر) تخصیص یافتند. ابزار پژوهش پرسشنامههای اضطرابدرد (مککراکن و دینگرا، 2002) و کیفیتزندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) بود. گروه آزمایش اول درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش دوم در قالب 8جلسه 90 دقیقهای دریافت کرد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته ها: اثر زمان (001/0>p، 969/0=η²)، اثر گروه (001/0>p، 931/0=η²) و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p، 940/0=η²) بر اضطرابدرد معنادار بود. همچنین اثر زمان (001/0>p، 974/0=η²)، اثر گروه (001/0>p، 923/0=η²) و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p، 949/0=η²) بر کیفیتزندگی معنادار بود. در پسآزمون و پیگیری در میانگین نمرههای متغیرهای پژوهش تفاوت معنادار وجود نداشت (05/0<p). همچنین بین دو روش مداخله در تأثیرگذاری بر متغیرها تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<p).
نتیجه گیری: هر دو مداخله درمانی نقش مؤثری در کاهش اضطرابدرد و ارتقاء کیفیتزندگی بیماران مبتلا به درد مزمن دارد؛ همچنین بین اثربخشی دو روش مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد، که نشاندهنده اثربخشی یکسان دو مداخله است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر کرمانشاه در سال 1402 تشکیل دادند. از این جامعه، 69 نفر داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 23 نفر) تخصیص یافتند. ابزار پژوهش پرسشنامههای اضطرابدرد (مککراکن و دینگرا، 2002) و کیفیتزندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) بود. گروه آزمایش اول درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش دوم در قالب 8جلسه 90 دقیقهای دریافت کرد. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته ها: اثر زمان (001/0>p، 969/0=η²)، اثر گروه (001/0>p، 931/0=η²) و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p، 940/0=η²) بر اضطرابدرد معنادار بود. همچنین اثر زمان (001/0>p، 974/0=η²)، اثر گروه (001/0>p، 923/0=η²) و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p، 949/0=η²) بر کیفیتزندگی معنادار بود. در پسآزمون و پیگیری در میانگین نمرههای متغیرهای پژوهش تفاوت معنادار وجود نداشت (05/0<p). همچنین بین دو روش مداخله در تأثیرگذاری بر متغیرها تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<p).
نتیجه گیری: هر دو مداخله درمانی نقش مؤثری در کاهش اضطرابدرد و ارتقاء کیفیتزندگی بیماران مبتلا به درد مزمن دارد؛ همچنین بین اثربخشی دو روش مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد، که نشاندهنده اثربخشی یکسان دو مداخله است.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان شناختی-رفتاری، اضطراب، کیفیتزندگی، بیماران مبتلا به درد مزمن
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
