مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه فرهنگیان
چکیده: (25 مشاهده)
زمینه و هدف: مهمترین سرمایه سازمانها و عامل اصلی تحقق اهداف و برنامه های هر سازمان کارکنانی هستند که در آن کار می کنند. در میان مشاغل مختلف، شغل آتشنشانی از حساسترین آنها است؛ چرا که با جان و مال مردم سروکار دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف پیشبینی عملکرد شغلی کارکنان سازمان آتشنشانی بر مبنای هوشهیجانی با نقش واسطهای مهارتهایارتباطی انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع همبستگی با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کارکنان سازمان آتشنشانی شهر ساری در سال ۱۴۰۳ به تعداد 1000 نفر تشکیل دادند، که از میان آنها، ۲۶۰ نفر از طریق روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه عملکرد شغلی( پاترسون، 1975)، پرسشنامه هوشهیجانی( بار_آن،1980) و پرسشنامه مهارتهایارتباطی (کوئیندام، 2004) بود. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخۀ 26 و با آزمون مدلسازی معادلات ساختاری با در نظر گرفتن سطح معناداری ۰٫۰۵ انجام گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد که، با توجه به مقادیر شاخصهای برازش بدست آمده، دادهها با مدل پژوهش برازش دارد (948/0=PCLOSE ،031/0= RMSEA ،938/0=AGFI ،995/0=CFI ،957/0=GFI ،265/1=df/χ2 ،078/0 P=، df=63 ،445/78 =χ2). مطابق با یافتهها، هوش هیجانی، متغیرهای مهارتهای ارتباطی (495/Г= ، 001/0 P<) و عملکرد شغلی (403/0Г=، 001/0 P<) را به صورت مثبت پیشبینی میکند. همچنین، متغیر مهارتهای ارتباطی قادر است عملکرد شغلی (549/0β=، 001/0 P<) را به صورت مثبت و معنادار پیشبینی کند. علاوه بر این، هوش هیجانی از طریق مهارتهای ارتباطی نیز عملکرد شغلی (271/0β=، 001/0 P<) را پیشبینی میکند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد میشود مدیران سازمانها و روانشناسان برای ارائه راهکارهایی جهت ارتقای عملکرد شغلی کارکنان آتشنشانی به این عوامل توجه بیشتری داشته باشند.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع همبستگی با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کارکنان سازمان آتشنشانی شهر ساری در سال ۱۴۰۳ به تعداد 1000 نفر تشکیل دادند، که از میان آنها، ۲۶۰ نفر از طریق روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه عملکرد شغلی( پاترسون، 1975)، پرسشنامه هوشهیجانی( بار_آن،1980) و پرسشنامه مهارتهایارتباطی (کوئیندام، 2004) بود. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخۀ 26 و با آزمون مدلسازی معادلات ساختاری با در نظر گرفتن سطح معناداری ۰٫۰۵ انجام گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد که، با توجه به مقادیر شاخصهای برازش بدست آمده، دادهها با مدل پژوهش برازش دارد (948/0=PCLOSE ،031/0= RMSEA ،938/0=AGFI ،995/0=CFI ،957/0=GFI ،265/1=df/χ2 ،078/0 P=، df=63 ،445/78 =χ2). مطابق با یافتهها، هوش هیجانی، متغیرهای مهارتهای ارتباطی (495/Г= ، 001/0 P<) و عملکرد شغلی (403/0Г=، 001/0 P<) را به صورت مثبت پیشبینی میکند. همچنین، متغیر مهارتهای ارتباطی قادر است عملکرد شغلی (549/0β=، 001/0 P<) را به صورت مثبت و معنادار پیشبینی کند. علاوه بر این، هوش هیجانی از طریق مهارتهای ارتباطی نیز عملکرد شغلی (271/0β=، 001/0 P<) را پیشبینی میکند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد میشود مدیران سازمانها و روانشناسان برای ارائه راهکارهایی جهت ارتقای عملکرد شغلی کارکنان آتشنشانی به این عوامل توجه بیشتری داشته باشند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
مشاوره
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |