زمینه و هدف: در طول دههٔ گذشته علاقه و توجه بسیاری به مبحث ناتوانی در انطباقپذیری شغلی ایجاد شده است. هدف این تحقیق پیشبینی جانشینپروری براساس مؤلفههای ناتوانی در انطباقپذیری و توسعهٔ شغلی در کارکنان شرکت صنعتی و معدنی گلگهر سیرجان بود.
روشبررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را تمامی کارکنان شرکت صنعتی و معدنی گلگهر سیرجان در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. روش نمونهگیری تصادفی ساده بود و ۲۷۰ نفر انتخاب شدند. مقیاس انطباقپذیری مسیر شغلی (ساویکاس، ۲۰۰۵) و پرسشنامهٔ توسعهٔ شغلی (آدکلا، ۲۰۱۱) و پرسشنامهٔ جانشینپروری (کیم، ۲۰۱۲) برای آنها اجرا شد. تجزیهوتحلیل اطلاعات با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین انطباقپذیری و توسعهٔ شغلی با جانشینپروری رابطهٔ آماری معنادار وجود دارد (۰٫۰۰۷=p) و ۰٫۴۸۲ از واریانس جانشینپروری توسط ناتوانی در انطباقپذیری و ۰٫۵۴۵ توسط توسعهٔ شغلی تبیین میشود.
نتیجهگیری: براساس نتایج بهدستآمده، با افزایش میزان انطباقپذیری و سازگاری نیروها و افزایش بهرهوری شغلی میتوان با استفاده از اصول جانشینپروری در زمان مناسب به نیروهای کیفی و کارآمد و شایسته دسترسی داشت.