زمینه و هدف: نقش فعالیت بدنی بر سلامت روانی و جسمانی به‌عنوان عامل مهم‌تر مؤثر در ارتقاء و تکامل انسان‌ها به‌ویژه در بین سالمندان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از ابزارهای انگیزشی برای فعالیت بدنی، ردیاب‌های فعالیت است که عمکلرد مکانیکی-فیزیولوژیکی سالمند را ارزیابی کرده و می‌تواند ازطریق بازخوردی که به سالمند می‌دهد باعث انگیزش تمرین شود؛ لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر انگیزشی ردیاب همراه با فعالیت بدنی بر استقامت قلبی-عروقی و کیفیت زندگی سالمندان کم‌تحرک بود.
روش بررسی: این تحقیق به‌لحاظ هدف از نوع کارآزمایی بالینی و به‌لحاظ جمع‌آوری اطلاعات، میدانی بود. شرکت‌کنندگان ۴۵ نفرسالمند کم‌تحرکی بودند که بیش از شصت سال سن داشته و در خانهٔ سالمندان منطقهٔ هشت شهر تهران به‌طور شبانه‌روزی پذیرایی می‌شدند. از پرسشنامهٔ بین‌المللی فعالیت بدنی و پرسشنامهٔ آمادگی فعالیت بدنی و سیاههٔ انگیزهٔ تمرین جهت انتخاب آزمودنی‌ها استفاده شد. آزمودنی‌ها در سه گروه گواه و گروه آزمایش فعالیت بدنی با ردیاب و گروه آزمایش فعالیت بدنی بدون ردیاب گمارده شدند. جهت اندازه‌گیری استقامت قلبی-عروقی، آزمون راکپورت و جهت ارزیابی کیفیت زندگی، پرسشنامهٔ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به‌کار رفت. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه‌های تکراری و جهت تعیین مکان بین میانگین‌ها از آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنا‌دار فیشر استفاده گردید و سطح معناداری ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایش و گواه در استقامت قلبی-عروقی (۰٫۹۵۴=Eta، ۰٫۰۰۱>p، ۴۳۴٫۵۰۴=F) و کیفیت زندگی (۰٫۴۳۰=Eta، ۰٫۰۰۱>p، ۱۵٫۸۲۶=F) نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از ردیاب باعث انگیزش فعالیت بدنی در سالمندان کم‌تحرک می‌شود و کیفیت زندگی و استقامت قلبی-عروقی آن‌ها را بهبود می‌بخشد.
