صفورا فروتن، علیرضا حیدری، پرویز عسگری، فرح نادری، حسین ابراهیمی مقدم،
دوره ۸، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۷ )
زمینه و هدف: اخیراً مداخلههای رفتاری و شناختی «موج سوم»، توجه زیادی از پژوهشگران را به خودش جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ اثربخشی رواندرمانی تحلیلی- کارکردی (FAP) و درمان پذیرش و تعهد (ACT)، دو شیوه از مداخلههای رفتاری و شناختی موج سوم در کاهش اضطرب، افسردگی و افزایش انعطافپذیری روانشناختی و مهارت ارتباطی در اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است.
روشبررسی: این مطالعه با طرح پژوهش شبهآزمایشی با پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری بود. ۳۶ نفر بهصورت تصادفی به سه گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (۱۲=n)، رواندرمانی تحلیلی- کارکردی (۱۲=n) و گروه کنترل (۱۲=n) تقسیم شدند. همۀ آزمودنیها با استفاده از پرسشنامههای Gad-۷، افسردگی «بک» (ویرایش-II)، پذیرش و عمل و مهارت ارتباطی ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس برای اندازهگیریهای مکرر تحلیل شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر، بیانگر اثربخشی هر دو مدل درمانی بر کاهش اضطراب، افسردگی و افزایش انعطافپذیری روانشناختی و مهارت ارتباطی بود (۰٫۰۰۱>p). همچنین، طبق نتایج آزمون تعقیبی، بین دو گروه درمانی در پسآزمون فقط در متغیر افسردگی تفاوت معنادار مشاهده شد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش، حمایتی تجربی برای رواندرمانی تحلیلی-کارکردی در درمان اختلال اضطراب فراگیر فراهم کرد.