تعطیلات نوروز ۱۴۰۴-ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات و همچنین تبریک فرارسیدن بهار و شروع سال جدید، به اطلاع می‌رساند این نشریه از تاریخ ۲۸ اسفندماه ۱۴۰۳ لغایت ۱۵ فروردین ۱۴۰۴ تعطیل می باشد.
جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای سردرگمی هویت
سیامک فخرائی نژاد، سیدعبدالمجید بحرینیان، فاطمه شهابی زاده، مینا محسنی، حسن غنی فر،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع ترین اختلالات شخصیت در موقعیت های روان پزشکی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی معطوف به انتقال بر ساختار شخصیت بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی صورت گرفت.
روش بررسی: طرح پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع تک آزمودنی به شیوه A-B-A بود. از میان مراجعان دارای اختلال شخصیت مرزی که به کلینیک هادی شهرستان سیرجان، مراجعه کردند، ۳ نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس از طریق مصاحبه بالینی، اجرای آزمون میلون ۳ (MCMI-III) و پرسشنامه سازمان شخصیت کرنبرگ (۲۰۰۲) به عنوان آزمودنی برگزیده شدند و ۱۲ ماه تحت روان درمانی قرار گرفتند. داده ها در سه مرحله خط پایه، درمان و پیگیری طی ۱۶ ماه و با فاصله ۴ ماه، از طریق پرسشنامه سازمان شخصیت کرنبرگ (۲۰۰۲) جمع آوری شدند. برای تحلیل نتایج از شاخص های تحلیل دیداری، درصد بهبودی، اندازه اثر و تغییر پایا استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که در مراحل درمان و پیگیری، شاخص اندازه اثر برای نمره کل سازمان شخصیت، مکانیسم های دفاعی بَدوی، سردرگمی هویت و واقعیت آزمایی، در مراجعان همگی بالاتر از متوسط ۱/۱۵ بودند. شاخص درصد بهبودی برای متغیرهای مذکور در مراجعان افزایش معنادار داشت. همه مقادیر شاخص تغییر پایا، بزرگتر از ۱/۹۶ شدند که نشان از اثربخشی درمان و تداوم آن داشت.
نتیجه گیری: روان درمانی معطوف به انتقال در دوازده ماه می تواند موجب تغییرات قابل توجهی در ساختار شخصیت بیماران اختلال شخصیت مرزی شود. بکارگیری مکانیسم های دفاعی بَدوی را به شکل معناداری کاهش دهد و منجر به افزایش یکپارچگی هویت و واقعیت آزمایی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گردد. تحقیقات آینده برای درک ابعاد عمیق تر درمان مورد نیاز است.
