جلد 9 - شماره سال ۱۳۹۸
جلد (9): 8 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hasani Ardakani H, Javidi H, Mehryar A, Hosseini E. Comparing the effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy and Recovery-focused Cognitive Behavioral Therapy on bipolar depression and mania in Patients with Bipolar Disorder. MEJDS 2019; 9 :8-8
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1454-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1454-fa.html
حسنی اردکانی هاجر، جاویدی حجت الله، مهریار امیرهوشنگ، حسینی ابراهیم. مقایسهٔ اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی بر افسردگی دوقطبی و شیدایی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی. مجله مطالعات ناتوانی. 1398; 9 () :8-8
1- گروه روانشناسی واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (3176 مشاهده)
هدف: اختلال دوقطبی یکی از بیماری‌های مزمن روان‌پزشکی است که با فازهای شیدایی و افسردگی همراه است. لذا هدف از این پژوهش مقایسهٔ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی بر افسردگی دوقطبی و شیدایی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر طرحی نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی در شهر شیراز بودند. تعداد ۳۶ بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی داوطلب برای شرکت در تحقیق، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش (۱۲ نفر: ۴ زن، ۸ مرد) آموزش رفتاردرمانی- شناختی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و گروه آزمایش دوم (۱۲ نفر: ۴ زن، ۸ مرد) آموزش رفتاردرمانی-شناختی متمرکز بر بهبودی را دریافت و گروه گواه (۱۲نفر: ۵ زن، ۷مرد) هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان مقیاس درجه‌بندی افسردگی دوقطبی (برک، ۲۰۰۷) و مقیاس درجه‌بندی شیدایی (یانگ و همکاران، ۱۹۷۸) را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری ۰٫۰۵ و نرم افزار SPSS-23 انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو مداخلهٔ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی به شکل معناداری باعث کاهش افسردگی دوقطبی و شیدایی در بیماران دوقطبی شدند (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، هر دو مداخلهٔ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی- شناختی متمرکز بر بهبودی در کاهش نشانگان در بیماران دوقطبی مؤثرند.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر طرحی نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی در شهر شیراز بودند. تعداد ۳۶ بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی داوطلب برای شرکت در تحقیق، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش (۱۲ نفر: ۴ زن، ۸ مرد) آموزش رفتاردرمانی- شناختی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و گروه آزمایش دوم (۱۲ نفر: ۴ زن، ۸ مرد) آموزش رفتاردرمانی-شناختی متمرکز بر بهبودی را دریافت و گروه گواه (۱۲نفر: ۵ زن، ۷مرد) هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان مقیاس درجه‌بندی افسردگی دوقطبی (برک، ۲۰۰۷) و مقیاس درجه‌بندی شیدایی (یانگ و همکاران، ۱۹۷۸) را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری ۰٫۰۵ و نرم افزار SPSS-23 انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو مداخلهٔ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی شناختی متمرکز بر بهبودی به شکل معناداری باعث کاهش افسردگی دوقطبی و شیدایی در بیماران دوقطبی شدند (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، هر دو مداخلهٔ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و رفتاردرمانی- شناختی متمرکز بر بهبودی در کاهش نشانگان در بیماران دوقطبی مؤثرند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
