زمینه و هدف: چاقی، اضافهوزن و نارضایتی از تصویر بدن با مشکلات متعدد فردی، اجتماعی، شغلی، تحصیلی و خانوادگی همراه است که لازم است در این زمینه مداخلاتی انجام شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بر اجتناب و انعطافناپذیری تصویر بدنی زنان دارای اضافهوزن و چاق انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان دارای اضافهوزن و چاق با شاخص تودهٔ بدنی بیشتر از ۲۵ مراجعهکننده به کلینیکهای تغذیه و روانشناختی شهر اهواز، از ابتدای اردیبهشت تا پایان خرداد سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. این افراد از ظاهر جسمانی خود نارضایتی داشتند. سی نفر از افراد واجد شرایط داوطلب بهصورت تصادفی در گروه درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). جمعآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از پرسشنامهٔ اجتناب از تصویر بدنی (روزن و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس انعطافناپذیری روانشناختی تصویر بدنی (کالاقان و همکاران، ۲۰۱۵) انجام شد. صرفاً گروه آزمایش دوازده جلسه درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد را دریافت کرد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تکمتغیره در نرمافزار SSPS نسخهٔ ۲۱ در سطح معناداری (۰٫۰۵=α) صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، پس از حذف اثر نمرات پیشآزمون، بین گروههای آزمایش و گواه در پسآزمون، در مؤلفههای متغیر اجتناب از تصویر بدنی شامل پوشش (۰٫۰۰۱>p)، محدودسازی خوردن (۰٫۰۰۴=p)، فعالیتهای اجتماعی (۰٫۰۰۱>p) و وزنکردن خود (۰٫۰۱۸=p) و متغیر انعطافناپذیری روانشناختی تصویر بدنی (۰٫۰۰۱>p) تفاوت معنادار مشاهده شد؛ بهطوریکه میانگین نمرات متغیرهای مذکور در گروه آزمایش، کاهش معنادار یافت.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش نتیجه گرفته میشود، درمان مبتنیبر پذیرشوتعهد بر بهبود اجتناب از تصویر بدنی و انعطافناپذیری روانشناختی تصویر بدنی در زنان دارای اضافهوزن و چاق اثربخشی دارد؛ بنابراین اجرای برنامههای مداخلهای جامع با رویکرد روانشناختی برای این افراد نیاز است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |