مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: پاسخ‌دهی کمتر گروه تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی به مداخلات درمانی موجود موجب شده است تا حوزهٔ درمان از حیطه‌های بسیار پرچالش‌ تلقی شود. هدف از انجام این پژوهش، طراحی برنامهٔ والد-کودک براساس نظریه‌های بین‌فردی برای کودکان با مشکلات سلوک با تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی و اعتباریابی آن بود.
روش‌بررسی: این مطالعه پژوهشی کیفی با رویکرد تحلیل محتوای استقرایی بود. جامعهٔ پژوهشی را تمامی متون چاپ‌شده بین سال‌های ۱۹۴۵تا۲۰۲۰ مرتبط با نظریه‌های سالیوان، آدلر، بالبی، وینیکات، بیبه و لاکمن تشکیل دادند و نمونه‌گیری از آن به‌صورت هدفمند انجام شد. حجم نمونه مبتنی‌بر داده‌ها بود. مطالعهٔ متون تا اشباع داده‌ها ادامه یافت که بیست مقاله بود. براساس مؤلفه‌های به‌دست‌آمده برنامۀ دوبخشی والد و کودک طراحی شد. بررسی روایی محتوایی برنامه با استفاده از دو ضریب نسبی روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) صورت گرفت.
یافته‌ها: براساس نظریه‌های بین‌فردی دو مؤلفهٔ ارتباطی اصلی عاطفی شامل امنیت، تعلق، انعکاس و به‌اشتراک‌گذاری احساسات، نحوهٔ پاسخ‌دهی به نیاز، همدلی و دلگرمی و نیز چهارچوب‌مدار شامل ناکامی، پیامدهای طبیعی و منطقی به‌دست آمد. براساس این مؤلفه‌ها برنامهٔ دوبخشی والد و کودک در سی جلسه طراحی شد و مقادیر دو شاخص CVI و CVR حاکی‌از اعتبار خوب بستهٔ طراحی‌شده بود.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش یک برنامهٔ والد-کودک براساس نظریه‌های بین‌فردی با قابلیت اجرا برای کودکان با مشکلات سلوک دارای تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی طراحی شد و از نظر متخصصان با اعتبار خوب ارزیابی شد.