چکیده
زمینه و هدف: سبکهای دلبستگی و احساس انسجام روانی ازجمله عوامل تأثیرگذار بر دلزدگی زناشویی است و شکلگیری احساس انسجام روانی تحتتأثیر سبکهای دلبستگی قرار دارد. پژوهش حاضر باهدف تبیین الگوی ساختاری رابطهٔ سبکهای دلبستگی با دلزدگی زناشویی با نقش میانجی احساس انسجام روانی در متأهلان انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع تحلیلیهمبستگی بهروش تحلیل مسیر بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان و مردان متأهل مراجعهکننده به کلینیک دلفی در شهر تهران در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند که از میان آنها ۳۸۴ نفر بهروش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس دلزدگی زناشویی (کایزر، ۱۹۹۶) و مقیاس تجدیدنظرشدۀ دلبستگی بزرگسالان (کولینز و رید، ۱۹۹۰) و پرسشنامهٔ احساس انسجام (فلنسبرگ-مدسن و همکاران، ۲۰۰۶) بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل مسیر و نرمافزارهای SPSS نسخهٔ ۲۲ و AMOS نسخهٔ ۲۴ و سطح معناداری ۰٫۰۵ استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، الگوی مفروض پژوهش با دادههای گردآوریشده برازش داشت (۲٫۲۳=۲X و ۰٫۹۸۹=CFI و ۰٫۹۹۸=GFI و ۰٫۹۵۲=AGFI و ۰٫۰۵۴=RMSEA). احساس انسجام روانی رابطهٔ بین سبک دلبستگی اجتنابی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۱۲۶=β) و سبک دلبستگی ایمن (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۱۵۱-=β) و سبک دلبستگی اضطرابی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۲۳۳-=β) را با دلزدگی زناشویی میانجیگری کرد.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش، احساس انسجام روانی رابطهٔ سبکهای دلبستگی اجتنابی و ایمن و اضطرابی با دلزدگی زناشویی را در متأهلان میانجیگری میکند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |