مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-12-3997-1
Ethics code: IR.BPUMS.REC.1402.184
چکیده: (20 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی مردان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع 1 بود.
روش بررسی: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری همراه دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه پژوهش را تمامی بیماران مرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع 1 بستری شده به تعداد 120 نفر در یکی از بیمارستان های شهر همدان در سال 1403 تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 37 نفر بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 17 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های آزمون دستهبندی کارت های ویسکانسین (گرانت و برگ، 1948)، ، انعطاف پذیری روانشناختی (کاشدان و همکاران، 2020) و بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989) استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز و همکاران، 2003) قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه مداخله درمانی دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 در نرم افزارspss نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبودی در کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی اثربخش بود و این تغییرات در دوره پیگیری پایدار بودند. (01/0P<)
نتیجه گیری: بنابراین با استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتوان ارتقای کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی را در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بهبود بخشید.
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی مردان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع 1 بود.
روش بررسی: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری همراه دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه پژوهش را تمامی بیماران مرد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع 1 بستری شده به تعداد 120 نفر در یکی از بیمارستان های شهر همدان در سال 1403 تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 37 نفر بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 17 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های آزمون دستهبندی کارت های ویسکانسین (گرانت و برگ، 1948)، ، انعطاف پذیری روانشناختی (کاشدان و همکاران، 2020) و بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989) استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز و همکاران، 2003) قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه مداخله درمانی دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 در نرم افزارspss نسخه 26 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبودی در کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی اثربخش بود و این تغییرات در دوره پیگیری پایدار بودند. (01/0P<)
نتیجه گیری: بنابراین با استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتوان ارتقای کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی و بهزیستی روانشناختی را در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بهبود بخشید.
واژه‌های کلیدی: کارکردهای اجرایی، انعطاف پذیری روانشناختی، بهزیستی روانشناختی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، مردان مبتلا به اختلال دو قطبی نوع 1
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
