جلد 11 - شماره سال ۱۴۰۰
جلد (11): 17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amiri S, Safari Y. Formulating the Educational-Remedial on Time Interference Program and its Effects on Reduction of Self- Confidence on Attention Deficit/ Hyperactivity Children. MEJDS 2021; 11 :17-17
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1003-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1003-fa.html
امیری سارا، صفری یداله. تدوین برنامهٔ آموزشی‌درمانی مداخلات بهنگام و اثربخشی آن بر اعتماد به خود کودکان مبتلا به نارسایی توجه/فزون‌کنشی. مجله مطالعات ناتوانی. 1400; 11 () :17-17
سارا امیری*1 
، یداله صفری2
، یداله صفری2
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر
2- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر
2- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر
چکیده: (3347 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ فزون‌کنشی از اختلال‌های بسیار شایع عصبی‌رفتاری دوران کودکی است که پیامدهای ناشی‌از آن، نه‌تنها دوران کودکی بلکه سراسر زندگی را متأثر می‌سازد. پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامهٔ آموزشی‌درمانی مداخلات بهنگام و اثربخشی آن بر اعتماد به خود در کودکان مبتلا به فزون‌کنشی صورت گرفت.
روش‌بررسی: طرح این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با پیش‌آزمون‌پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانش‌آموزان پسر بیش‌فعال کلاس پنجم دبستان شهرستان فولادشهر تشکیل دادند. جهت انتخاب نمونه ۳۰ نفر براساس ملاک‌‌های ورود به مطالعه، به‌شیوهٔ نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب شده و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش به‌مدت ده جلسهٔ ۹۰دقیقه‌‌ای در دورهٔ آموزشی‌درمانی مداخلات بهنگام شرکت کردند؛ اما برای گروه گواه، مداخله‌‌‌‌ای صورت نگرفت. آزمودنی‌های دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله، پیش‌آزمون و پس‌آزمون ازطریق پرسشنامهٔ اعتمادبه‌نفس و پرسشنامهٔ نشانگان کودکان بیش‌فعال ارزیابی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های نشانگان کودکان بیش‌فعال کانرز (۱۹۹۹) و اعتمادبه‌نفس آیزنگ (۱۹۷۶) بود. داده‌‌های پژوهش با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و روش تی‌مستقل و تی‌وابسته به‌میزان ۰٫۰۵ در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تی‌مستقل نشان داد که میانگین نمرات اعتماد به خود کودکان گروه آزمایش در مرحلهٔ پس‌آزمون درمقایسه با گروه گواه افزایش داشته که این افزایش معنادار بود (۰٫۰۰۱>p). همچنین نتایج حاصل از تی‌وابسته مشخص کرد که بین نمرات اعتماد به خود کودکان گروه آزمایش در مرحلهٔ پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۴۶=p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌ها به‌نظر می‌رسد برنامهٔ تدوین‌شدهٔ آموزشی‌درمانی مداخلات بهنگام سبب افزایش اعتماد به خود در کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون‌کنشی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: برنامهٔ آموزشی‌درمانی مداخلات بهنگام، اعتماد به خود، کودکان مبتلا به نارسایی توجه/فزون‌کنشی، بیش‌فعالی.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. 1. Chorozoglou M, Smith E, Koerting J, Thompson MJ, Sayal K, Sonuga-Barke J. Preschool hyperactivity is associated with long-term economic burden: Evidence from a longitudinal health economic analysis of costs incurred across childhood, adolescence and young adulthood. Journal of Child Psychology and Psychiatry. 2015;56(9):966–75. [DOI]
2. 2. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM –5). Fifth edition. Washington DC, USA: American psychiatric Association; 2013, pp: 643-4.
3. 3. Stephen EB, Shane RJ, Robin LH. Identifying, assessing, and treating ADHD at school. Boston, USA: Springer; 2009, pp:53-78. [DOI]
4. 4. Davids E, Gastpar M. Attention deficit hyperactivity disorder and borderline personality disorder. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2005;29(6):865-77. [DOI]
5. 5. Tetter PA. International for ADHD: treatment in developmental context. First edition. New York, USA: Gilford press; 1998, pp:296-319.
6. 6. Mirfallah Nassiri SH. Self-esteem in children with attention deficit hyperactivity disorder and 8-12-year-old healthy children in Imam Hossein hospital in Tehran [Thesis for M.Sc. in Work Therapy]. [Tehran, Iran]: University of Welfare and Rehabilitation Sciences; 2000, pp:3. [Persian]
7. 7. Moradi R, Mohammadi M, Bahman Ziari N, Teymourian N. The relation between self-confidence and risk-taking among female students living in dormitories of Isfahan University of medical sciences. Iranian Journal of Medical Education. 2014;14(7):626-32. [Persian] [Article]
8. 8. Khodaei Majd V. Evaluating the psychological methods of teaching self-confidence in stories of Iranian children's stories. Journal of Educational Sciences. 2016;9(33):137-58. [Persian]
9. 9. Weiten W, Dunn DS, Hammer EY. Psychology applied to modern life: Adjustment in the 21st century. Cengage Learning; 2014.
10. 10. Capaldi DM, Stoolmiller M. Co-occurrence of conduct problems and depressive symptoms in early adolescent boys: III. Prediction to young-adult adjustment. Development and psychopathology. 1999 Mar;11(1):59-84. [DOI]
11. 11. Steele M. Making the case for early identification and intervention for young children at risk for learning disabilities. Early Child Educ J. 2004;32(2):75-9. [DOI]
12. 12. Hiscock H, Sciberras E, Mensah F, Gerner B, Efron D, Khano S, et al. Impact of a behavioral sleep intervention on symptoms and sleep in children with attention deficit hyperactivity disorder, and parental mental health: randomized controlled trial. BMJ. 2015;350:h68. [DOI]
13. 13. Lee S-L, Liu H-LA. A pilot study of art therapy for children with special educational needs in Hong Kong. Arts Psychother. 2016;51:24-9. [DOI]
14. 14. Abdollahi Baghrabadi G. The effectiveness of social skills training on self-esteem of children with hyperactivity disorder-attention deficit. In: Third international conference on psychology, education and lifestyle. Torbat Heidarieh, Iran: Civilica; 2015, pp:1-2. [Persian] [Article]
15. 15. Hassani R, Mirzaeeian B, Khalilian A. Effectiveness of cognitive behavior-based play therapy on anxiety and self-steem of children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD) children. Journal of Psychology (Tabriz University). 2013;8(29):163-80. [Persian]
16. 16. Sahandifar S, Hosseini R, Hosseini S, Nematinia F, Farzi F. Effectiveness of cognitive-behavioral therapy on the self-concept of overactive children/attention deficit disorder. Psychology Studies in Educational Sciences. 2015; 2 (3): 19 - 24. [Persian]
17. 17. Singh S, Singh S. The effectiveness of mindfulness therapy on self-esteem of adolescents with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Indian Journal of Health & Wellbeing. 2015;6(3):267-72. [Article]
18. 18. Khaki GR. Research methodology with a dissertation approach. Ninth edition. Tehran, Iran: Baztab Publication; 2012, pp:130-32. [Persian]
19. 19. Arabgol F, Hayati M, Hadid M. Prevalence of attention-deficit/hyperactivity disorder in a group of university students. Advances in Cognitive Science. 2004;6(1 and 2):73-87. [Persian] [Article]
20. 20. Cleland C, Magura S, Foote J, Rosenblum A, Kosanke N. Factor structure of the Conners adult ADH rating scale (CAARS) for substance users. Addictive Behaviors. 2006;31(7):1277-82. [DOI]
21. 21. Shahim S, Yousefi F, Shahaeian A. Standardization and psycbometric characteristics of the Conners’ teacher rating scale. Journal of Educational Sciences and Psychology. 2007;14(1-2):1-26. [Persian]
22. 22. Dehbashi M, Aslipour A, Kafi M. The effectiveness of interpersonal relationships training in friendliness and self-esteem in female students. Journal of Modern Psychological Researches, 2015;10(39):101-18. [Persian]
23. 23. Omidi A, Akbari H, Jadi Arani TS. Efficacy of educational workshop on self-esteem of students at Kashan University of medical sciences. Feyz. 2011;15(2):114-19. [Persian] [Article]
24. 24. Mostalemi F, Hoseinian S, Yazdi SM. The effect of teaching social skills on increasing of self- confidence in blind-girls Narjes high school in Tehran in 2002. Journal of Exceptional Children. 2006;5(4):437-50. [Persian] [Article]
25. 25. Ghalamzan S, Malekpour M, Faramarzi S. Effectiveness of attention-oriented games on memory performance and learning of preschool children with learning neuropsychological disabilities. Clinical Psychology and Personality. 2015;2(11):3-10. [Persian] [Article]
26. 26. Ebrahimi M, Mahvash Wernosfaderani A, Haghgoo HA, Pourmohamad Rezaye Tajrishi M, Danaiefard F. The effectiveness of sensory-motor integration with an emphasis on proprioceptive and vestibular senses on the symptoms of attention deficit/hyperactivity disorder. Research in Rehabilitation Sciences. 2013;9(2):220-31. [Persian] [DOI]
27. 27. Abedi A. Psychology and education of children with: hyperactivity attention deficits. Isfahan, Iran: Nevaeshte Publisher; 2009, pp:42-3. [Persian]
28. 28. Zamanzadeh V, Ghahramanian A, Rassouli M, Abbaszadeh A, Alavi-Majd H, Nikanfar A-R. Design and implementation content validity study: development of an instrument for measuring patient-centered communication. J Caring Sci. 2015;4(2):165-78. [DOI]
29. 29. Flowers JV. A behavioral method of increasing self-confidence in elementary school children: treatment and modeling results. British Journal of Education Psychology. 1991;61(1):13-18. [DOI]
30. 30. Shimizu VT, Bueno OFA, Miranda MC. Sensory processing abilities of children with ADHD. Braz J Phys Ther. 2014;18(4):343-52. [DOI]
31. 31. Motahari-Muyed M, Asgari M, Gharebaghi S. The effectiveness of group-based sensory integration intervention on attention, hyperactivity and impulsivity of elementary students with ADHD. Journal of Clinical Psychology, 2016;7(3):11-20. [Persian]. [DOI]
32. 32. Rathod VJ, Shah V, Alagesan J, Paranthaman P, Soundararajan P. Effect of sensory integration therapy and cognitive behavioral therapy on attention deficit hyperactivity disorder: single blinded study. International Journal of Physiotherapy and Research. 2015;3(2):947-54. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
