1-
2- دانشگاه ازاد اسلامی خمینی شهر
چکیده: (1461 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی از شایعترین اختلالهای عصب رفتاری دوران کودکی است. این اختلال یک تشخیص روانشناختی است و برای افرادی به کار می رود که در دورهی رشدی شان سطوح نامناسبی از بی توجهی و یا مقداری بیشتر فعالیت حرکتی تکانشی از خود نشان میدهند. شیوع بالای اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی و همراه بودن آن با علائمی همچون ضعف روحیه، طرد شدن از سوی همسالان،کاهش اعتماد به نفس و مقاومت پایین در برابر ناکامی موجب اشکال در روابط بین فردی با همسالان و دیگران شده و میتواند واکنش بسیار شدید خانواده و معلمین را بدنبال داشته باشد بطوریکه این دسته از کودکان دچار سرخوردگی شده و احساس بی ارزشی نموده و در نتیجه دچار عدم اعتماد به خود میشوند. تدوین یک برنامهی آموزشی-درمانی مناسب،میتواند محققان را در کنترل عوارض بسیار وخیم این بیماری در آینده و وضعیت فعلی مراجعان، یاری دهد. مداخلات بهنگام اشاره به فعالیت های وسیعی دارد که برای افزایش رشد و سلامتی کودک طراحی شده است و با ارزیابی همه جانبه کودک توان خانواده و نیازهای ایشان با هدف ارائه خدمت شروع می شود. مداخلات رفتاری کوتاه باعث کاهش شدت علائم بیش فعالی در نمونه های اجتماعی کودکان مبتلا به بیش فعالی می شود که بیشتر آنها داروهای محرک را مصرف می کنند. پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه آموزشی-درمانی مداخلات بهنگام و اثر بخشی آن بر اعتماد به خود در کودکان فزون کنشی صورت گرفته است.
روش بررسی: طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان بیش فعال پنجم دبستان شهرستان فولادشهر بود. جهت انتخاب نمونه 30 نفر براساس ملاکهای ورود به مطالعه به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای در دوره آموزشی-درمانی مداخلات بهنگام شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخلهای صورت نگرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای نشانگان کودکان بیش فعال کانرز (1999) و اعتماد به نفس آیزنگ (1976) بود که از قابلیت اعتبار و پایایی مناسبی برخوردار هستند. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS-22 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج آمار توصیفی نشان داد که میانگین نمرات اعتماد به خود کودکان شرکت کننده در گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون (19/46) نسبت به نمرات مرحله پیش آزمون (15/73) آنها افزایش یافته است. قبل از انجام تحلیل، پیش فرضهای تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. سطح معناداری بدست آمده در آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون و آزمون لوین از سطح 05/0 بزرگتر بود، بنابراین پیش فرضهای همگنی شیبهای رگرسیون و همگنی واریانس ها رعایت شده است. معنادار بودن آماره F در تحلیل کووایانس نشان داد که پس از تعدیل میانگینها در پیش آزمون، تفاوت معناداری در سطح نمرات اعتماد به خود میان گروه آزمایش وگواه در پسآزمون دیده شد (0/011 = Pو7/55 = (30 و 1) F). به بیان دیگر، برنامه آموزشی درمانی مداخلات بهنگام میزان اعتماد به خود در آزمودنیهای گروه آزمایش را افزایش داده است؛ درحالی که در گروه گواه این امر مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به یافتهها به نظر میرسد برنامه تدوین شده آموزشی-درمانی مداخلات بهنگام سبب افزایش اعتماد به خود در کودکان فزون کنشی شده است.
کلید واژه ها: برنامه آموزشی درمانی مداخلات بهنگام،کودکان بیش فعال، اعتماد به خود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1396/12/6 | پذیرش: 1397/8/7