هدف: بازی یکی از روشهای مهم آموزشی و درمانی برای کودکان دارای نارساییهای تحولی و ذهنی است، چراکه اغلب این کودکان با مشکلات رفتاری عمدهای مواجه هستند. این پژوهش فراتحلیلی با هدف بررسی اثربخشی مداخلات مبتنیبر بازیدرمانی بر مشکلات رفتاری کودکان دارای نارساییهای تحولی و ذهنی در ایران انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع فراتحلیل است. قبل از تحلیل اندازهاثر اختلاف میانگینها، از روش پریزما برای مشخصکردن درخت تصمیمگیری استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک فراتحلیل، اندازهاثر مداخلات مبتنیبر بازیدرمانی مشخص گردید. یازده مطالعه از ۱۸ مطالعهٔ انجامشده در ایران که در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران، پژوهشگاه اطلاعات، گوگل اسکالر و مدارک علمی ایران و بانک اطلاعات نشریات کشور در سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۶نمایه شده بودند و با توجه به ملاکهای ورود و خروج و همچنین از نظر روششناسی مورد قبول بودند، گردآوری و فراتحلیل شدند. ابزار پژوهش فهرست وارسی فراتحلیل بود و برای تحلیل دادههای توصیفی و محاسبهٔ اندازهاثر پژوهشها از نرمافزار جامع فراتحلیل استفاده شد.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که میزان اندازهاثر اختلاف میانگینها مداخلات مبتنیبر بازیدرمانی بر مشکلات رفتاری ۰٫۶۱ (۰٫۰۰۱≥p) بود که بر اساس جدول کوهن، بالا است.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش فراتحلیلی از تأثیر مداخلات مبتنیبر بازیدرمانی بر مشکلات رفتاری کودکان دارای نارساییهای تحولی و ذهنی حمایت میکند؛ بنابراین به نظر می رسد که برنامههای آموزشی مبتنیبر بازیدرمانی میتواند بهعنوان روشی مناسب برای کاهش مشکلات رفتاری در مراکز آموزشی کشور نظیر مدارس استفاده شود.