مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
آقای محسن سعیدمنش1، آقای مهدی ترابی اردکانی2، خانم زهرا سلیمانی تکلیمی2، خانم سکینه کاظمی2، خانم زهرا همتیان2
1- دانشگاه علم و هنر یزد
2- دانشگاه علم و هنر اشکذر
2- دانشگاه علم و هنر اشکذر
چکیده: (1554 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال وسواسی- اجباری (OCD) اختلالی است که مشخصه اصلی آن، افکار ناخواسته، تکراری و مزاحم و نیز رفتارهای تکراری و آزاردهنده آیین‌مندی است که برای اجتناب از اضطراب یا خنثی کردن افکار وسواسی انجام میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر کمالگرایی و احساس گناه در نوجوانان دختر مبتلا به وسواس شهر یزد انجام گرفت.
روش بررسی: طرح پژوهش از نوع طرحهای نیمه تجربی با گروه آزمایش و گروه گواه بود و ارزیابی به‌صورت پیش‌آزمون، مداخله و پس‌آزمون بوده است. جامعه پژوهش را کلیه نوجوانان دختر شهر یزد تشکیل دادند که از بین آنها 30 نفر که مبتلا به وسواس بودند، به روش غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند و 15 نفر به‌صورت تصادفی در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند و سپس گروه آزمایش تحت آموزش تکنیکهای شفقت درمانی قرار گرفت. از پرسشنامه تجدیدنظر شده‌ی وسواس فکری-عملی، پرسشنامه کمالگرایی اهواز، پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها تحلیل کوواریانس به کار گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش تکنیکهای شفقت درمانی موجب کاهش معنادار در نمرات کمالگرایی پس از درمان شده است. (001/0p<)میانگین نمرات احساس گناه در پس‌آزمون کاهش معناداری را نشان میدهد (03/0p=)
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت تکنیکهای شفقت درمانی می‌تواند به‌عنوان رویکردی مؤثر کاهش کمالگرایی و احساس گناه نوجوانان دختر مبتلا به وسواس شهر یزد مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژه‌ها: شفقت درمانی، کمالگرایی، احساس گناه، اختلال وسواس، نوجوانان
زمینه و هدف: اختلال وسواسی- اجباری (OCD) اختلالی است که مشخصه اصلی آن، افکار ناخواسته، تکراری و مزاحم و نیز رفتارهای تکراری و آزاردهنده آیین‌مندی است که برای اجتناب از اضطراب یا خنثی کردن افکار وسواسی انجام میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر کمالگرایی و احساس گناه در نوجوانان دختر مبتلا به وسواس شهر یزد انجام گرفت.
روش بررسی: طرح پژوهش از نوع طرحهای نیمه تجربی با گروه آزمایش و گروه گواه بود و ارزیابی به‌صورت پیش‌آزمون، مداخله و پس‌آزمون بوده است. جامعه پژوهش را کلیه نوجوانان دختر شهر یزد تشکیل دادند که از بین آنها 30 نفر که مبتلا به وسواس بودند، به روش غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند و 15 نفر به‌صورت تصادفی در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند و سپس گروه آزمایش تحت آموزش تکنیکهای شفقت درمانی قرار گرفت. از پرسشنامه تجدیدنظر شده‌ی وسواس فکری-عملی، پرسشنامه کمالگرایی اهواز، پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها تحلیل کوواریانس به کار گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش تکنیکهای شفقت درمانی موجب کاهش معنادار در نمرات کمالگرایی پس از درمان شده است. (001/0p<)میانگین نمرات احساس گناه در پس‌آزمون کاهش معناداری را نشان میدهد (03/0p=)
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت تکنیکهای شفقت درمانی می‌تواند به‌عنوان رویکردی مؤثر کاهش کمالگرایی و احساس گناه نوجوانان دختر مبتلا به وسواس شهر یزد مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژه‌ها: شفقت درمانی، کمالگرایی، احساس گناه، اختلال وسواس، نوجوانان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
